بررسي تاثير درمان با Low level laser بر روي حركت ارتودنتيك دنداني در انسان

Effect of low level therapy on orthodontic movement in human

زمينه و هدف: جهت بررسی تأثيرات تحريكی ليزر بررسی ميزان حركات ارتودنتيك دندانی در مطالعات گوناگون ليزر با مشخصات مختلف مورد آزمايش قرار گرفته است. با توجه به نتايج متناقض به دست آمده، در اين مطالعه تأثير درمان با Low level laser (LLLI) يا ليزر كم توان بر روی سرعت حركات ارتودنتيك دندانی در انسان بررسی شد. روش بررسی: در اين مطالعه كارآزمايی بالينی، 12 بيمار شامل 4 پسر و 8 دختر با ميانگين سني4/3±9/16 سال انتخاب شدند. پرمولر اول بالا در اين افراد جهت درمان ارتودنسی كشيده شده بود و نياز به Retraction كانين به فضای Extraction داشتند. در حالی كه در هر دو سمت دندان كانين توسطNiTi coil spring رتركت می‌شد، يك سمت تحت درمان با ليزر GaAlAs با طول موج nm 890 قرار گرفت. LLLT(بر روی مخاط باكال و پالاتال به شكل حركت آرام پروب) در ماه اول رتركشن صورت گرفت و قالب‌گيری و تهيه كست در ابتدای رتركشن و يك و دو ماه بعد انجام شد. اندازه‌گيری ميزان رتركشن بر روی كست و با كمك پلاك رفرنس ساخته شده بر روی ناحيه روگا توسط كوليس ديجيتال انجام گرفت. برای آناليز داده‌‌‌ها از آزمون‌‌‌هایOne-sample Kolmogorov-Simirnov و Paired sample T-test استفاده شد.يافته‌‌‌ها: اين مطالعه هيچ اختلاف معنی‌داری بين ميزان حركت دندان كانين در سمت ليزر و سمت كنترل نشان نداد )05/0(P>. نتيجه‌گيری: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه دوز انرژی ليزر به كار رفته در اين مطالعه J72 برای هر دندان، دوز مناسبی برای افزايش حركات دندانی نيست.

Background and Aims: Lasers with different characteristics have been used to stimulate orthodontic tooth movement. Considering the contradictory findings in this regard, this study was designed to assess the effect of low level laser therapy (LLLT) on the rate of orthodontic tooth movement.Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, 12 patients (4 boys and 8 girls; average age:16.9 ± 3.4) with extracted upper first premolars and required canine retraction into extraction site were included. While in both sides canines were retracted by NiTi coil spring, one side was exposed to GaAlAs laser (890 nm). LLLT was done (on the buccal and palatal mucosa by slow movement of probe) at the beginning of the first month. Impression and cast fabrication performed at the beginning of retraction, one and two months later. The amount of retraction on the cast was measured with the aid of a reference plaque fabricated on the rogae using a digital caliper. Data were analyzed using paired sample T-test and one-sample Kolmogorov-Simirnov test. Results: There was no significant difference in the amounts of canine movement between laser exposed and control sides (P>0.05). Conclusion: The energy dose of laser used in this study (72 J per each tooth) was not appropriate for increasing dental movement.