تعيين دقت ثبت ايمپلنت در دو روش تري باز و تري بسته و تعيين ثبت جزئيات سطح دندان حين اين قالب‌گيري

Accuracy of implant transfer with open-tray and closed-tray impression techniques and surface detail reproduction of the tooth during impression

زمينه و هدف: قرارگيری ايمپلنت‌ها به صورت غيرفعال و بدون استرس در محل خود از اهميت زيادی برخوردار است. در اين مطالعه دقت ابعادی و زاويه‌ای 2 تكنيك قالب‌گيری تری باز و تری بسته به وسيله ماده قالب‌گيری پلی‌اتر و نيز دقت ثبت جزئيات سطحی دندان حين قالب‌گيری از ايمپلنت‌های دندانی مورد بررسی قرار گرفتروش بررسی: يك مدل فلزی با دو ايمپلنت در ناحيه دندان پرمولر دوم و مولر اول ماگزيمم و يك دندان با سطح شياردار در ناحيه دندان مولر اول سمت مقابل جهت بررسی ثبت جزئيات در نظر گرفته شد. 27 قالب پلی‌اتر (با قوام متوسط) از اين مدل (9 عدد به صورت تری باز و 9 عدد به صورت تری بسته و 9 عدد بعد از باز كردن كوپينگ‌های قالب‌گيری) گرفته شد. قالب‌ها با استفاده از گچ نوع 4 ريخته شد. ثبات ابعادی با استفاده از دستگاه Coordinate Measuring Machine (CMM) و ثبت جزئيات قالب‌ها با استفاده از دستگاه Video Measuring Machine (VMM) ارزيابی شد. نتايج حاصله آناليز و با استفاده از آزمون T-test و One-way ANOVAمقايسه شدند.يافته‌ها: بين دو تكنيك تری باز و تری بسته از لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی در ثبات ابعادی وجود داشت (001/0P).نتيجه‌گيری: دقت قالب‌گيری با استفاده از تكنيك تری باز بيش از تری بسته ثبت گرديد. وجود ايمپلنت يا عدم وجود آن در ثبت جزئيات سطحی دندان اهميت چندانی نداشت.

Background and Aims: Accurate recording of implant location is required to achieve passive fit and have the implants without stress concentration. The aim of this in-vitro study was to evaluate the dimensional and angular accuracy of open-tray and closed-tray impression techniques using polyether impression material and also to assess the surface detail reproduction of the tooth while impression making. Materials and Methods: One reference metal model with 2 implants (Implantium) on the position of the maxillary second premolar and first molar and one molar tooth for evaluation of surface details was prepared. 27 polyether impressions of these models were made (9 using open-tray, 9 using closed-tray techniques and 9 were made just of the surface of the teeth without any implants). Impressions were poured with ADA type IV stone. Coordinate Measuring Machine was used for measuring the dimensional accuracy and video measuring machine for surface detail reproduction. All of these measurements were compared with the measurements on the reference model. Data were analyzed by and compared by T-test and One-way ANOVA. Results: There was a significant statistical difference between open-tray and closed-tray techniques (P0.05). Conclusion: The accuracy of open-tray impression technique was more than closed-tray technique. The surface detail reproduction of the tooth was not affected by impression technique.