تعيين مناسب ترين الگوي توزيع تنش (به روش اجزا محدود) در روش‌هاي ثابت نمودن با پيچ قابل جذب پس از جراحي ساژيتال دو طرفه راموس

Determination of the most appropriate stress distribution by Finite Element Analysis in fixation with resorbable screws after Blateral Sagittal Split Ramus Osteotomy surgery

  زمينه و هدف: امروزه به دليل عوارض ناشی از ثابت نمودن (Fixation) بوسيله پيچ و پلاك‌های تيتانيومی در جراحی BSSRO (Bilateral Sagittal Split Ramus Osteotomy) استفاده از پليمرهای قابل جذب به عنوان جايگزينی مناسب مطرح شده است. از آنجايی كه تحقيقاتی كه تا كنون انجام شده در اين زمينه كافی نيست، انجام اين مطالعه به روش (Finite Element Analysis) FEA مفيد بنظر می‌رسد.   روش بررسی: اين مطالعه به روش تجربی برروی مدل‌ بازسازی شده از فك پايين انسان در محيط نرم‌افزار Catia و Ansys انجام شد. خط استئوتومی در جراحی BSSRO بر روی مدل ساخته شده اعمال گرديد. سپس بارگذاری هم جهت با نيروی اكلوژن و تحت نيرو‌های 75 نيوتن، 135 نيوتن و 600 نيوتن صورت گرفت. الگوی توزيع تنش در ثابت نمودن توسط يك پيچ قابل جذب، دو پيچ قابل جذب به صورت عمودی، دو پيچ قابل جذب به صورت افقی، سه پيچ قابل جذب به روش L و سه پيچ قابل جذب به روش Backward L معكوس توسط نرم‌افزار Ansys مورد مقايسه و آناليز غير خطی مكانيكی قرارگرفت.   يافته‌ها: در بين روش‌های مدل‌سازی شده، روش سه پيچ قابل جذب به فرم L ،‌ حداكثر استحكام اوليه را دارا می‌باشد. اما از آنجاييكه وارد كردن حداقل تروما و هزينه به بيمار از اهداف جراحی BSSRO است روش دو پيچ عمودی می‌تواند ضمن تأمين استحكام كافی، ‌تروما و هزينه كمتری را هم به بيمار وارد سازد. روش يك پيچ قابل جذب در N 600 يعنی حداكثر اكلوژن فرد سالم نمی‌تواند استحكام مورد نياز را فراهم سازد.   نتيجه‌گيری: پيچ‌های قابل جذب با تركيب پليمری پلی‌گلايكوليك اسيد و L/D پلی‌لاكتيد می‌توانند استحكام و ثبات اوليه قابل قبولی را در جراحی BSSRO تأمين نمايند.

Background and Aim: Due to the complications associated with fixation by Titanium screws and plates in Bilateral Sagittal Split Ramus Osteotomy (BSSRO) surgery, the use of resorbable polymers has been increasingly recommended. Since there are not enough studies on this issue, this study aimed to assess the most appropriate stress distribution in fixation with resorbable screws after BSSRO surgery by Fnite Element Analysis (FEA).Materials and Methods: This experimental study was performed on simulated human mandible using Ansys and Catia softwares. The osteotomy line was applied to the simulated model and experimental loads of 75, 135 and 600 N were respectively exerted according to the natural direction of occlusal force. The distribution pattern of stress was assessed and compared for fixation with one resorbable screw, two resorbable screws in vertical pattern, two resorbable screws in horizontal pattern, three resorbable screws in L pattern and three resorbable screws in inverted backward L pattern using Ansys software.Results: Among the four simulated fixations, L pattern showed the highest primary stability. Two screws in vertical pattern were also associated with sufficient primary stability and less trauma and cost for patients. One screw did not provide enough stability under 600 N.Conclusion: Polymer-based resorbable screws (polyglycolic acid and D, L polylactide acid) provided satisfactory primary stability in BSSRO surgery.