اثر ويتامين D بر روي مقاومت به انسولين در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

The evaluation of the effect of vitamin D on insulin resistance in type II diabetic patients

چكيده زمينه و هدف: مطالعات متعددي نشان داده‌اند كه ويتامين D ممكن است بر ترشح و حساسيت انسولين نقش داشته باشد. اين مطالعه اثر ويتامين D بر روي مقاومت به انسولين را بررسي مي‌كند. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، 100 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو در سنين 30 تا 70 سال به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شده و تحت انجام آزمايش‌هاي مختلف قرار گرفتند. سپس به مدت چهار هفته با 50000 واحد ويتامين D خوراكي روزانه درمان شدند و مقاومت به انسولين در ابتدا و انتهاي درمان مورد بررسي قرار گرفت. تحليل يافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون‌هاي تي زوجي و ويل كاكسون صورت پذيرفت. يافته‌ها: بيماران شامل 70 زن و 30 مرد بودند. ميانگين ويتامينD ، 28 /19±03/43 نانوگرم بر ميلي‌ليتر بود. 24 درصد بيماران (بر اساس 25 هيدروكسي ويتامينD كمتر از 20 نانوگرم بر ميلي ليتر) كمبود ويتامين D داشتند. مقادير ميانگين متغيرها در ابتدا و انتهاي مطالعه به ترتيب براي قند ناشتا 74/36±48/138و 39±02/131 ميلي‎گرم بر دسي ليتر (05/0=p)، براي انسولين 46/9 ±76/10و 25/8±6/8 ميكرو واحد بر ميلي ليتر (028/0=p) و هم‎چنين براي HOMA-IR نيز به ترتيب 18/3±57/3 و 28/3±89/2 (008/0=p ) بود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ويتامين D موجب بهبودي مشخص در ميزان قند خون ناشتا، انسولين و مقاومت به انسولين كه با استفاده از HOMA-IR ارزيابي مي‌شود، مي‌گردد و افزودن مكمل ويتامين D اثر مثبت بر تحمل قند در ديابت نوع دو دارد. واژگان كليدي: انسولين، ديابت، قند، ويتامين D، HOMA-IR

Abstract Background: Different studies have shown that vitamin D may play a functional role in insulin secretion and sensitivity. This study evaluates the effect of vitamin D on insulin resistance. Materials and Methods: This clinical trial was done on 100 patients with type II diabetes mellitus that aged 30-70 years. The patients were randomly selected and different examinations were done on them. They received 50000 units of oral vitamin D daily for four weeks. Insulin resistance was measured before and after the intervention. Data analysis was done by paired t-test and Wilcoxon test using SPSS software version 17. Results: The participants consisted of 70 women and 30 men. Mean vitamin D was 43.03±19.28 ng/ml and 24% of the participants were vitamin D deficient based on the cut-off 25(OH) D < 20 ng/ml. At the beginning and the end of the study, the mean levels for FPG, insulin, HOMA-IR were 138.48±36.74 and 131.02±39 mg/dl (P=0.05), 10.76±9.46 and 8.6±8.25 µIu/ml (P= 0.02), and 3.57±3.18 and 2.89±3.28 (P= 0.008), respectively. Conclusion: The findings of this study showed that vitamin D causes significant improvements in FPG, insulin, and insulin resistance, that was evaluated by HOMA-IR. It was also indicated that adding vitamin D supplements can improve glucose control in type II diabetes mellitus. Keywords: Diabetes, glucose, HOMA-IR, insulin, vitamin D