سيرت انساني در صورت حيواني (بررسي فضيلت‌ها و رذيلت‌هاي اخلاقي در حكايات جانور محور مثنوي)

Man’s Character in Animal’s image: A Study of virtues and moral aspects in the Animal oriented narratives in Molavi’s Masnavi

يكي از جلوه‌هاي دل انگيز و پر شور مثنوي، انعكاس خُلق و خوي انساني است كه معمولاً در قالب حكايات و تمثيلات نمادين و با نقش آفريني موجودات و پديده‌هاي غير انساني متجلي شده است. مولانا در اين تمثيلات در پي آن است كه با نگاهي نقادانه به جهان طبيعت و عالم معنا، براي تعميق و تبيين آموزه‌هاي عرفاني و تعاليم آموزه‌هاي اخلاقي، از هر عنصر و شگردي بهره بگيرد، تا چراغي فرا راه سالكان حقيقت و جويندگان راه سعادت بيفروزد و آنان را به سر منزل مقصود هدايت كند. از جمله هنرنمايي‌هاي مولوي در اين زمينه، بهره‌گيري اخلاقي و عرفاني از شخصيت‌ها و تمثيلات جانوري است. كه در اين مقاله بعد از مقدمه، به اختصار به نمونه‌هايي از فضايل و رذايل اخلاقي كه در حكايت‌هاي جانور محور مثنوي به آن‌ها اشاره شده، پرداخته مي‌شود.

One of the most important aspects of Masnavi is the reflection of human temperament which is usually manifested in the form of symbolic allegories and the role played by the non human creatures. Through a critical perspective into the world of nature and knowledge and in order to preach moral principals, Molana focuses on using of every possible element and ways to illuminate the ways of truth seeker mystics. Molavi has used characters and animal allegories in promoting the aforementioned morals. This aspect of Masnavi is what the author intends to clarify in this article.