بررسي خصوصيات كمي و كيفي علوفه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتريفيد (Pennisetum sp.) در الگوهاي مختلف كشت

Investigation of quantitative and qualitative characteristics of green pea (Lathyrus sativus L.) and nutrifed millet (Pennisetum sp.) forage in different cultivation patterns

يكي از موثرترين راهكارهاي حصول پايداري توليد با نهاده كم، افزايش تنوع از طريق حضور كشت هاي مخلوط در اكوسيستم هاي زراعي است. بدين منظور، آزمايشي بر اساس طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با شش تيمار و سه تكرار و با استفاده از دو گياه خلر (Lathyrus sativus L.) و ارزن نوتريفيد (Pennisetum sp.) در مزرعه تحقيقاتي كشاورزي و منابع طبيعي كرمان در سال زراعي 91-1390 اجرا گرديد. كشت خالص خلر، كشت خالص ارزن، كشت رديفي 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن، 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن، 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن به صورت رديفي وكاشت مخلوط بذور در روي رديف به نسبت 50 درصد تيمارهاي آزمايش را تشكيل مي دادند. صفات عملكرد خشك، نسبت برابري زمين (LER)، الياف نامحلول در شوينده اسيدي (ADF)، الياف نامحلول در شوينده خنثي (NDF)، خاكستر و پروتيين خام به طور معني داري (01/0p?) تحت تاثير تيمارهاي آزمايش قرار گرفتند. بيشترين عملكرد خشك علوفه در تيمار هاي كشت خالص ارزن، كشت 25 درصد خلر+ 75 درصد ارزن و كشت 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن بدست آمد كه اختلاف آماري معني داري با يكديگر نداشتند. بيشترين درصد پروتيين خام در كشت خالص خلر مشاهده شد كه با تيمار 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن تفاوت معني داري نداشت. با افزايش درصد خلر در كشت مخلوط، NDF 69/24 درصد كاهش يافت. درصد الياف محلول در شوينده اسيدي و درصد خاكستر در كشت مخلوط به ترتيب پايين تر و بالاتراز كشت خالص دو گياه بود. بيشترين نسبت برابري زمين با 32/1 از كشت 75 درصد خلر+ 25 درصد ارزن حاصل شد كه تفاوت معني داري با نسبت 50 درصد+ 50 درصد اين دو گياه نداشت. نتايج اين مطالعه نشان داد كه با توجه به صفات اندازه گيري شده، كشت مخلوط 50 درصد خلر+ 50 درصد ارزن منجر به اقزايش توليد كمي و كيفي علوفه گرديد.

One of the most effective ways to reach yield stability with low input is increasing diversity through utilizing intercrops in Agro-ecosystems. A field experiment based on a randomized complete block design with six treatments and three replications and two crops, green pea and nutrifed millet, was carried out at Research Farm of Agriculture and Natural Resources of Kerman during growing season 2011-2012. The sole cultivation of green pea and millet, 25+75, 50+50, 75+50% of substitutional intercrops and mixed cultivation (50:50) of seeds on each row constituted the experimental treatments. Results showed that all the measured traits including dry forage yield, land equivalent ratio, acid detergent fiber, neutral detergent fiber, ash and crude protein were significantly affected by the experimental treatments. The highest dry forage yield was recorded for sole millet, 25% green pea+ 75% millet and 50+ 50 % treatment without significant difference other among them. The difference between sole crop of green pea with 75% green pea+ 25% millet was not significant for crude protein. Increasing green pea percentage in intercrop resulted in Neutral detergent fiber reduction. The highest value of LER obtained from25% green pea+ 75% millet that had no significant difference with that of 50% green pea+ 50% millet. Based on the results of this experiment it could be concluded that the intercrop of 50% green pea+ 50% millet resulted in increase in the quality and quantity of forage yield.