اثربخشي زوج درماني به شيوه‌ي عقلاني- عاطفي در كاهش باورهاي غير‌منطقي زوج‌هاي متقاضي طلاق

Effectiveness of rational emotive coupleʹs therapy in reducing irrational beliefs in couples seeking divorce

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين تاثير زوج درماني به شيوه عقلاني- عاطفي بر كاهش باورهاي غيرمنطقي زوج‌هاي متقاضي طلاق بود. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با گروه آزمايش و گروه گواه، پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري 2 ماهه و جامعه نزديك به 250 زوج متقاضي طلاق بود كه به دادگاه خانواده شهر كرج در پنج ماه اول سال 1392 مراجعه كرده بودند. بر اساس مصاحبه تشخيصي و درجه تمايل آن‌ها به شركت در پژوهش به‌صورت داوطلبانه، از ميان آن‌ها 20 زوج انتخاب و پس از همتاسازي در گروه‌هاي آزمايش و گواه جايگزين شدند و به پرسش‌نامه باورهاي غيرمنطقي جونز (1968) پاسخ دادند. گروه آزمايش 10 جلسه 60 دقيقه‌اي مداخله به شيوه عقلاني- عاطفي را هفته‌اي يك‌بار دريافت‌كرد. در گروه گواه مداخله‌اي صورت نگرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه زوج درماني به شيوه عقلاني– عاطفي در كاهش باورهاي غيرمنطقي زوج‌هاي متقاضي طلاق موثر و داراي ماندگاري اثر است. اما بركاهش «واكنش به درماندگي و ناكامي» تاثيري ندارد. نتيجه‌گيري: مي‌توان از شيوه مداخله عقلاني- عاطفي به‌عنوان روشي موثر در كاهش باورهاي غيرمنطقي زوجين متقاضي طلاق سود جست، و با اصلاح باورهاي غيرمنطقي زوج‌ها، در سطح گسترده‌تري ساير مشكلات بين فردي آن‌ها را نيز كاهش داد.

Abstract Aim: The aim of this study was to determine the effect of rational emotive coupleʹs therapy on the reduction of irrational beliefs in couples who were seeking divorce. Methods: This was a quasi-experimental study with control group, pretest, posttest and a two-month follow up. The research population consisted of couples seeking divorce, who were referred to the family court of Karaj city from April to August 2014 (N=250 couples). Of these, 20 couples were selected to participate in the study. Selection was based on a diagnostic interview and couplesʹ voluntary agreement to participate in the study. Participants were then allocated to either an experimental or a control group and completed Jonesʹ (1968) Irrational Beliefs Test (IBT). The experimental group received 10 weekly sessions of rational emotive therapy based intervention. Each session lasted for 60 minutes. The control group did not receive any intervention. Data were analyzed using covariance. Results: The results showed that generally, the intervention group had lower scores on the IBT. However, intervention was not effective as far as "frustration reaction to failure" was concerned. Conclusion: Rational emotive based intervention can be applied as an effective method to reduce irrational beliefs of couples seeking divorce. Also it may be useful in other aspects of inter personal relationship.