اثر محافظتي چاي سياه ايراني بر مسموميت كبدي القا شده بوسيله كلريد كادميوم در موش صحرايي

تاثيرات مفيد چاي سياه در درمان بسياري از بيماري‌ها نشان داده شده است. اثرات محافظتي چاي احتمالاً مربوط به ويژگي‌هاي آنتي اكسيداني و يا اثر مهاري آن بر اكسيداسيون ليپيدها مي‌باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي اثرات محافظت كبدي چاي سياه ايراني در مسموميت كبدي ناشي از كادميوم مي‌باشد. براي اين منظور 30 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار بطور تصادفي به شش گروه 1- كنترل منفي،2- كنترل تيمار(دريافت كننده دمنوش 10% چاي سياه )،3- كنترل مثبت (دريافت كننده روزانه كادميومmg/kg 5بصورت خوراكي)، 4 تا 6- گروه‌هاي تيمار (دريافت كننده دمنوش‌هاي چاي سياه به ترتيب با غلظت‌هاي 2، 5 و 10% بعنوان آب آشاميدني علاوه بر كادميوم) تقسيم شدند. پس از چهار هفته موش‌ها آسان كشي شده و نمونه خون آنها جهت سنجش بيوماركرهاي عملكرد كبد جمع‌آوري گرديد. نمونه‌هاي بافتي كبد جهت مطالعه آسيب‌شناسي در فرمالين بافر10% تثبيت و سپس به روش رايج بلوك هاي پارافيني تهيه و با هماتوكسيلين ـ ايوزين رنگ آميزي و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج نشان دهنده افزايش معني دار فعاليت آنزيم‌هاي ALT,AST و ALP در گروه كنترل مثبت و القا موفق آسيب كبدي بواسطه كادميوم بود. در بررسي آسيب‌شناسي بافت كبد تغييرات دژنراتيو گرانولر، متراكم شدن كروماتين‌ها و هسته و همينطور نكروز هپاتوسيت‌ها در اين گروه مشاهده شد. در مقابل تجويز خوراكي چاي در غلظت‌هاي 5 و 10% بطور معني دار از افزايش فعاليت آنزيم‌هاي سرمي مذكور جلوگيري كرد و نتايج آسيب شناسي نيز مويد آنها بود. ولي چاي 2% تاثير محافظتي معني دار ي ايجاد نكرد. نهايتاً نتايج مطالعه حاضر نشان مي‌دهد كه نوشيدن روزانه چاي سياه مي‌تواند در پيشگيري از بروز ضايعات كبدي القا شده بوسيله كادميوم در موش صحرايي موثر باشد.

Useful effects of black tea in treatment of many diseases have been shown. The protective effects of tea are possibly related to its antioxidant properties or its inhibition of lipid oxidation. The aim of the present study was to investigate hepatoprotective effects of black Iranian tea on cadmium (cd)-induced hepatotoxicity. For this purpose 30 male wistar rats were randomly divided to six study groups including 1-negative control, 2-treatment control (received 10% black tea brewed drink (BTBD)), 3-positive control which received cd(5 mg/kg body weight (bw.)/day) and 4 to 6-treatment groups in which BTBD was administered orally (2, 5 and 10%) with oral cd (5mg/kg bw/day). The rats were sacrificed after 4 weeks and blood samples were collected to assess liver biomarkers. Liver samples were fixed in buffered formalin solution. They were then conventionally embedded in paraffin and stained with Hematoxilin - Eosin for pathology studies as well. In positive control group, activities of alanine transaminase (ALT), aspartate transaminase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) significantly increased in compare with negative control group. Granular degeneration, chromatin and nucleus concentration and necrosis were evidenced in pathological study of the liver sections of this group. On the other hand, 5 and 10% BTBD administration significantly prevented ALT, AST and ALP increasing activity. Pathological study confirmed the latter serological results. Whereas, 2% BTBD administration didnʹt have any significant protection. In conclusion, our results suggest that daily black tea drinking may prevent cd-induced hepatic lesions.