تبيين ماهيت انسان از ديدگاه اسلام و غرب و عوامل تربيت ديني

The explanation of the Nature of Man According to Islam And the West and the Elements of Religious Training

اين پژوهش به ماهيت انسان از ديدگاه اسلام و غرب و نقش آن در علوم تربيتي پرداخته است. روش پژوهش كيفي و از نوع توصيفي ـ تحليلي (تحليل اسنادي) است. يافته ها دلالت دارد بر اينكه انسان، موضوع تربيت است و هرگونه طرحي در اين زمينه، مسبوق به نگاه انسانشناختي ويژه اي است. ماهيت انسان از ديدگاه اسلام شامل اصالت فطرت، انسان به منزله عامل، هدفمندي و كمال گرايي و حيات طيبه است در حالي كه در غرب اصالت فرد، سكولارسيم، مادي گرايي و رويكرد تجربي و امانيسم از مهمترين گزاره هاي تربيتي است. با توجه به جامعيت دين اسلام، تربيت ديني با محوريت تعالي و تكامل معنوي انسان، تلاش دارد كه انسان را از مرحله دانستن به مرحله بودن سوق دهد و خير اعلي را به منزله ارزش، فراسوي امور علمي و ... قرار دهد .

This research aims at explaining the nature of man in Islam and its role in educational sciences. The qualitative research follows a descriptive-analytic method. The results indicated that man is the subject of training and that a certain anthropological approach underlies any training plans. The elements containing the nature of man in Islam include innateness, man as agent, purposefulness and perfectionism. However, in the West, they comprise individualism, secularism, materialism, positivism and humanism. Due to the comprehensiveness of Islam, religious training focusing on the spiritual excellence and perfection of man tries to promote man from knowledge to being. It aims at promoting man to the best goodness as the best values underlying science and other affairs