بررسي رابطه هوش هيجاني و خلاقيت با اثربخشي سازماني مدارس دوره متوسطه شهرستان سنندج

The Relationship between Emotional Intelligence and Creativity with the Organizational Effectiveness

زمينه: اثربخشي سازماني را ميزان تحقق اهداف سازماني، ميزان نزديكي سازمان به اهداف مورد انتظارش و نيز ميزان كسب اهداف كوتاه‌مدت و بلندمدت سازمان با توجه به انتظارات ذينفع‌ها، ارزيابي و مرحله زندگي سازماني تعريف كرده‌اند. اثربخشي سازماني از مهم‌ترين مشخصه‌هاي سازمان‌هاي پيشرو است كه با مولفه‌هاي درون‌سازماني ازجمله كارايي، خلاقيت، هوش و استعداد كاركنان ارتباط معناداري دارد. هدف: هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه هوش هيجاني و خلاقيت با اثربخشي سازماني مدارس دوره متوسطه شهرستان سنندج بوده است. روش: روش تحقيق، توصيفي و از نوع همبستگي و جامعه آماري اين پژوهش، كليه دبيران مدارس دوره متوسطه شهرستان سنندج در سال تحصيلي 93-1392 به تعداد 869 نفر بوده است. حجم نمونه 250 نفر با روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي و استفاده از فرمول كوكران تعيين‌شده است. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه هوش هيجاني، آزمون خلاقيت و پرسشنامه اثربخشي سازماني بوده است. يافته‌ها: نتايج حاصل از تجزيه‌وتحليل داده‌هاي تحقيق، مبين وجود رابطه معنادار ميان مولفه‌هاي خودآگاهي، مهارت‌هاي اجتماعي و خود انگيزي از مولفه‌هاي هوش هيجاني و تمامي مولفه‌هاي خلاقيت با اثربخشي سازماني مدارس بوده است. نتايج تحليل رگرسيوني داده‌ها نشان داد كه متغير انعطاف‌پذيري در دبيران و سيالي به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان همبستگي را با اثربخشي سازماني مدارس دارند. همچنين نتايج آماره‌هاي تحليلي رگرسيوني چندمتغيره نشان داد كه متغيرهاي هوش هيجاني و خلاقيت در دبيران به‌طور خالص 565/0 درصد از واريانس اثربخشي سازماني مدارس را تبيين مي‌كنند. نتيجه‌گيري: مهم‌ترين نتيجه پژوهش حاضر اين است كه با تقويت هوش هيجاني و خلاقيت در دبيران، اثربخشي سازماني مدارس ارتقا خواهد يافت.

Background: Organizational Effectiveness has been defined as achieving organizational objectives, the degree of closing to expected goals and achieving short-term and long-term goals with respect to beneficent expectations, evaluations and organizational life stages. Organizational effectiveness is one of the most important features of leading organizations that has a significant relationship with the inter-organizational components such as performance, creativity and employee’s talent. Purpose: The aim of this study was to investigate the relationship between emotional intelligence and creativity with the organizational effectiveness of high schools in Sanandaj. Methods: Research Method was descriptive and correlation. The population of the study, some 869 people, were all secondary school teachers in Sanandaj in 2013-2014. A sample of 250 people with multi-stages cluster sampling method was determined by Cochran formula. The data collection tools used were emotional intelligence and organizational effectiveness questionnaires and creativity test. Results: The results of the analysis data demonstrate a significant relationship between self consciousness, social skills and self motivation as part of emotional intelligence and the whole components of creativity with organizational effectiveness of schools. Regression analysis results showed that the variables of teachers and fluidity and are flexibility in the highest and lowest correlation with the organizational effectiveness of schools. Multiple regression results also showed that teacher’s emotional intelligence and their creativity explained parley 0.565% of organizational effectiveness variance. Conclusion: It is claimed that the most significant result of this study is strengthening of the teachers intelligence and creativity, improving the organizational effectiveness of schools.