مقايسه‌ي ميزان هم خواني طرح ارزشيابي توصيفي قصد شده با اجرا شده در مدارس ناحيه يك شيراز

The Correlation Between the Planned and Performed Descriptive Evaluation Designs in Shiraz Schools

هدف اين پژوهش، مقايسه‌ي ميزان هم خواني طرح ارزشيابي توصيفي قصد شده با اجرا شده بوده و براي انجام آن از روش تحقيق توصيفي- پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق، شامل تمام معلمان پايه‌هاي اول تا سوم دوره‌ي ابتدايي ناحيه يك شيراز بوده كه نمونه اي به حجم 244 نفر از آنان به وسيله‌ي روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات تحقيق، چك ليست محقق ساخته، جهت مشاهده‌ي عمل كرد معلمان و پرسش نامه‌ي محقق ساخته، جهت سنجش نگرش، امكانات و آگاهي معلمان بوده، به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه تفاوت معناداري بين طرح ارزشيابي توصيفي قصد شده و آنچه هم اكنون در مدارس در حال اجرا است و نيز تفاوت معناداري بين نگرش، امكانات و آگاهي موجود معلمان با آنچه كه براي اجراي طرح مورد نياز است، وجود دارد. علاوه بر آن، نتايج حاكي از وجود رابطه‌ي معنادار بين نگرش، امكانات و آگاهي معلمان و عمل كرد آن‌هاست؛ كه از اين ميان مولفه‌هاي نگرش و آگاهي توان بيشتري براي پيش بيني عمل كرد معلمان دارد و نگرش بيشترين توان را در اين زمينه داشته است.

The purpose of this study was to compare the correlation between the planned and performed descriptive evaluation designs. The descriptive survey method was used in the study. The statistical population included all the primary school teachers of the first to third grades of district 1 in Shiraz, of whom a sample of 244 members was selected through random cluster sampling. The data collection instruments included a checklist prepared by the researcher to observe the teachers’ performance, and a researcher-made questionnaire to assess the teachers’ attitude, facilities and knowledge. Descriptive and inferential statistical methods were used to analyze the data. The results of the research revealed that there was a significant difference between the planned descriptive evaluation design and what is currently performed in schools. Also, there was a significant difference between the teachers’ current attitude, facilities and knowledge and what is required for the performance of the plan. Furthermore, the results indicated that there existed a significant correlation between the teachers’ attitude, facilities and knowledge and their performance. Finally, it was revealed that among the above three components, teachers’ attitude and awareness were able to predict their performance and that the teachers’ attitude had the highest impact on their performance.