عنوان مقاله :
تمايزات منطقه‌اي در مزيت نسبي و شاخص‌هاي توسعه پايدار
عنوان فرعي :
Regional Differences in Comparative Advantage and Sustainable Development Indices
پديد آورندگان :
فيض پور، محمدعلي نويسنده استاديار و عضو هييت‌علمي دانشكده اقتصاد، مديريت و حسابداري، دانشگاه يزد Feizpour, Mohammad Ali , شاه محمدي مهرجردي، ابوالفضل نويسنده كارشناس ارشد علوم اقتصادي، گروه اقتصاد، دانشگاه پيام نور، تهران، ايران Shahmohammadi Mehrjardi, Abolfazl
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1393 شماره 8
كليدواژه :
sustainable development , آلودگي هوا , توسعه پايدار , صنايع توليدي ايران , مزيت نسبي , air pollution , Iranian Manufacturing Industries , Comparative advantage
چكيده فارسي :
چكيده
تقريباً در تمامي مطالعات انجام شده در حوزه مزيت نسبي مناطق، شاخص‌هاي عمومي مزيت نسبي مانند اشتغال، ارزش افزوده و سودآوري، مدّ نظر قرارگرفته است؛ درحالي كه مطالعه مزيت نسبي مناطق، بدون در نظر گرفتن معيارهاي توسعه پايدار، كه عدم آلايندگي از عمده‌ترين آن محسوب مي‌شود، مطالعه‌اي ناقص است. بر اين اساس، مطالعه حاضر مي‌كوشد با در نظر گرفتن توامان معيارهاي عمومي مزيت نسبي مناطق و نيز، معيار عدم آلايندگي به‌عنوان مبنايي اساسي براي توسعه پايدار، جايگاه و رتبه مناطق كشور را از حيث مزيت نسبي صنايع توليدي مورد بررسي قرار دهد. براي اين منظور، ابتدا صنايع توليدي مناطق مختلف بر اساس شاخص‌هاي عمومي مزيت نسبي رتبه‌بندي شده و در مرحله بعد، جايگاه آن‌ها با توجه به تلفيقي از شاخص‌هاي عمومي مزيت نسبي و شاخص‌هاي آلودگي هوا ناشي از احتراق سوخت‌هاي فسيلي در بخش صنعت با استفاده از روش تاپسيس مورد توجه قرارگرفته است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد مزيت نسبي مناطق در صنايع توليدي با و بدون در نظر گرفتن شاخص‌هاي توسعه پايدار از يكديگر كاملاً متمايز است و ازاين‌رو و نيز از حيث سياست‌گذاري، مزيت‌هاي نسبي مناطق بدون در نظر گرفتن معيارهاي پايداري راهنماي مناسبي براي سرمايه‌گذاري‌هاي صنعتي نخواهد بود.
كليدواژه‌ها: آلودگي هوا، توسعه پايدار، صنايع توليدي ايران، مزيت نسبي.
طبقه‌بندي JEL : Q01، L52، Q56، Q53
عنوان نشريه :
اقتصاد و توسعه منطقه اي
عنوان نشريه :
اقتصاد و توسعه منطقه اي
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 8 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
