مقايسة دو روش ريكاوري فعال و شناوري در آب متضاد بر درك كوفتگي و عملكردهاي بي‌هوازي بازيكنان فوتسال

Comparison two methods of active recovery and contrast water immersion on muscle soreness rating and anaerobic performances in Futsal players after one session simulated team sport exercise

 هدف از این مطالعه‌،‌ مقایسه تأثیر دو روش ریكاوری فعال و شناوری در آب متضاد بر تغییرات سطوح درك كوفتگی عضلانی و عملكردهای بی­هوازی پس از یك جلسه فعالیت وامانده­ساز است. بدین منظور تعداد 16 نفر از بازیكنان فوتسال تیم­های لیگ استان اصفهان با میانگین سنی 45/2 ±4/26 سال‌،‌ قد63/4 ±1/177 سانتی­متر‌،‌ وزن      82/9 ±5/73 كیلو­گرم به صورت هدفمند انتخاب شدند. بعد از اطلاع از روند ‌پژوهش و‌ تكمیل فرم رضایت‌نامه توسط هر آزمودنی‌،‌ اندازه­گیری­های متغیرهای ‌پژوهش در حالت استراحت‌،‌ جمع­آوری شد. آزمودنی­ها در دو روز جداگانه با فاصله یك هفته در محل اجرای آزمون حضور یافتند. در هر جلسه آزمودنی­ها پس از اجرای پروتكل تمرین شبیه سازی شده تیمی‌،‌ در یكی از روش­های ریكاوری به مدت 20 دقیقه (شناوری متناوب در آب­های گرم / سرد: 2 دقیقه شناوری در آب گرم °C 38 و سپس2 دقیقه شناوری در آب سرد 15 درجه‌،‌ ریكاوری فعال: 8 دقیقه دوی آرام‌،‌ 8 دقیقه راه رفتن و دویدن رفت و برگشتی و 4دقیقه حركات كششی)‌،‌ به‌طور تصادفی شركت كردند. درك كوفتگی بازیكنان یك و24 ساعت پس از فعالیت از طریق پرسش‌نامه درك كوفتگی ارزیابی گردید. هم‌چنین جهت ارزیابی تأثیر روش­های ریكاوری بر عملكردهای بی­هوازی (دوی سرعت 20متر‌،‌ پرش عمودی و توان بی­هوازی) 24 ساعت پس از تمرین، شاخص‌ها اندازه­گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده­ها در مقاطع زمانی مختلف از روش تحلیل واریانس (برای اندازه­های تكرار‌شونده) استفاده شد(P<0.05). تحلیل داده­ها حاكی از عدم تغییر معنادار بین میانگین عملكردهای بی­هوازی بازیكنان پس از دو روش ریكاوری بود (P>0.05). میزان درك كوفتگی بازیكنان در یك و 24 ساعت پس از تمرین در روش شناوری در آب متضاد در مقایسه با ریكاوری فعال به‌طور معناداری كاهش یافت (P<0.001).بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد روش شناوری در آب متضاد نسبت به ریكاوری فعال پس از تمرین می­تواند باعث كاهش درك كوفتگی عضلانی شود.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness on active recovery and contrast water immersion on perceived muscle soreness and anaerobic performances after one session exhausted exercise. Sixteen male team sport futsal players, age 26.4 ±2.45 yr., height 177.4.63 cm, weight 73.5±9.82 kg participated in this study. After being informed of all details of experimental procedures and methods each subject completed a written consent. Anaerobic performances baseline were collected. Participants performed team sports exercise on two separate occasions. Upon completion of exercise participants were randomly divided into two groups of recovery for 20min: contrast water immersion (alternating hot 38 ◦C, 2min/cold 15 ◦C, 2min) and active recovery (8 minutes of jogging, 8 minutes of walking and running sideways and backward, and 4 minutes of stretching). Perceived muscle soreness were measured at 1h and 24h post exercise. Anaerobic performances were recorded at 24h post exercise. The results show no significant differences in anaerobic performances between the two forms of recovery. Perceived muscle soreness was significantly lower for contrast water immersion compared with active recovery.