ارتباط مشخصات بيماران رواني با فرار آنان از مركز روان‌پزشكي رازي

Assessment of relationship between characteristics of psychiatric patients escaping from Razi Psychiatric Hospital

مقدمه: فرار بيمار از بخش‌هاي روان‌پزشكي پديده‌اي رايج است كه داراي تبعات بسيار زيادي براي جامعه و خود بيمار مي باشد. به ‌منظور كاهش ميزان فرار، ضروري است كه عوامل مرتبط با آن مشخص گردد. اين مطالعه براي تشخيص ارتباط مشخصات بيماران رواني با فرار آنان در مركز روان‌پزشكي رازي انجام‌ شد. روش: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، تعداد ??? پرونده بيماران فراري از طريق نمونه‌گيري غير تصادفي انتخاب و موردبررسي قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته‌ مشخصات بيماران رواني پس از تعيين اعتبار محتوي و صوري جمع گرديد. آناليز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss صورت گرفت. داده‌هاي حاصل از اين پژوهش با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. از مجذور كاي در جهت ارتباط سنجي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه از ميان عوامل جمعيت شناختي جنس، سن، وضعيت تاهل، محل سكونت و ميزان تحصيلات و از ميان عوامل اجتماعي شغل، نقش فرد در خانواده، دستگاه‌هاي حمايتي و منبع ارجاع دهنده بيمار و از ميان عوامل مرتبط با بيماري تشخيص روان‌پزشكي، سابقه سو مصرف مواد، سابقه فرار بيمار، طول مدت بستري، سابقه بستري در بخش‌هاي روان‌پزشكي، نوع بخش، اجازه تردد، محل فرار و روند درمان و از ميان عوامل مرتبط بازمان فرار نوبت‌كاري با ميزان فرار رابطه معني‌داري وجود داشته است (005/0p < ). نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه عوامل جمعيت شناختي، اجتماعي و عوامل مرتبط با نوع بيماري و همچنين زمان فرار با ميزان فرار رابطه معني‌داري دارد، بنابراين در نظر گرفتن اين عوامل در برنامه‌هاي پيشگيري از فرار در بخش‌هاي روان‌پزشكي مي‌تواند منجر به كاهش در تعداد فرار بيماران گردد.

Introduction: Absconding patients from psychiatric ward is common phenomenon that causes many consequences for community and patient. In order to decrease rate of absconding, it is necessary to know the related factors leading to this event. Thus, this study was conducted at Razi Psychiatric Hospital to determine the related factors leading to absconding of psychiatric patients from Razi Psychiatric Hospital. Methods: In this descriptive study, 117 patientsʹ files were utilized to study by nonrandomized sampling. For data gathering, a questionnaire made by a researcher with approved validity and reliability was utilized and then SPSS has been used to analyze the data. Results: Results indicated that demographic factors such as genders, age, marital status, place of living, education and social factors such as occupational, family role of patient, supportive systems, referral organization and disorder related factors likes psychiatric diagnosis, drug abuse history, absconding history, length of hospitalization, history of re hospitalization in psychiatric units, exit permission, place of absconding, kinds of treatment and factors related to the time of absconding such as time and shift rotation had significant relationship with the rate of absconding. Conclusion: Most demographic, social, disorders factors and also time of absconding had significant correlation with the rate of absconding which is similar to other studies results. Therefore, it can be concluded that absconding preventive plans in psychiatric units can lead to much decrease in the rate of absconding.