تحليل الگوهاي سري زماني بارش در ايستگاه هواشناسي خوي

Time Series Analysis of Rainfall in The Khoi Meteorology Station

چكيده بارش يكي از عناصر اصلي وضعيت اقليمي هر منطقه به شمار مي رود. كاهش يا افزايش ميزان بارندگي بر بسياري از پديده هاي اقليمي و محيطي اثر دارد. ثاثيرات مستقيم آن در زندگي بشر نيز قابل توجه مي باشد. تكنيك هاي آماري ابزار سودمندي براي برآورد رفتار متغيرهاي اقليمي هستند. در اين پژوهش با استفاده از روش هاي آماري به تحليل رفتار بارش ايستگاه هواشناسي خوي پرداخته شده است. آزمون هاي آشكار سازي روند با استفاده از روش هاي همبستگي پيرسون، اسپيرمن، من كندال انجام شده است. نتايج اين روش ها، بيانگر وجود روند كاهشي معني دار، در بارش سالانه خوي مي باشد. با اعمال روش تحليل طيفي بر روي داده-هاي بارش، چرخه هاي نهان آن، مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل طيفي نشان داد كه در سطح 95 درصد اطمينان، به جز همساز 14، همساز 7 و 19 نيز معني دار بوده و وجود روند كاهشي در سري زماني مورد تاييد مي باشد. در نهايت براي پيش بيني بارش سالانه خوي، از مدل آريما بهره گرفته شد. در اين روش، سه الگوي اوليه مورد برازش قرار گرفت. آزمون نيكويي برازش مدل، شامل آزمون ضرايب، آزمون استقلال مانده هاي مدل، آزمون آكاييك و توان پيش بيني مدل، نشان داد كه از ميان سه الگوي برازش داده شده، الگوي (1،1،0) آريما، الگوي برتري براي بارش سالانه مي باشد كه بر اساس آن تا سال 2015 ميلادي با اطمينان95 درصد، بارش خوي پيش بيني شد.