تاثير دوره آموزش پژوهش در عمل در بهبود فرآيند ياددهي-يادگيري معلمان دوره ابتدايي شهر تهران

On the Effect of Educational Action Research Training on Improving Teachers’ the Teaching-learning Process in Tehran Primary Schools

از آنجا كه كيفيت نظام هاي آموزش و پرورش هر كشور وابسته به كيفيت معلمان آن است، بنابراين ارتقاي دانش، مهارت ها و نگرش هاي معلمان در اين زمينه نقش بسيار اساسي دارد. هدف از اين پژوهش، مشخص كردن تاثير دوره آموزش پژوهش در عمل در بهبود فرآيند ياددهي- يادگيري است. نوع اين پژوهش توصيفي از نوع علي- مقايسه اي است. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مدارس ابتدايي شهر تهران است كه در آن معلمان پژوهنده حضور دارند. نمونه آماري گروه اول پژوهش (گروه آموزش نديده) عبارت است از تعداد120 نفر از معلمان مقطع ابتدايي شهر تهران است كه به گونه تصادفي ساده به نسبت تعداد معلمان آموزش ديده موجود در هر مدرسه ي ابتدايي شهر تهران انتخاب شدند نمونه آماري گروه دوم پژوهش (گروه معلمان آموزش ديده) شامل تعداد 120 نفر از معلمان ابتدايي شركت كننده در دوره ي آموزش اقدام پژوهي شهر تهران در سال تحصيلي 87-86 است به عبارت ديگر نمونه آماري گروه دوم پژوهش با جامعه آماري پژوهش برابر است. به نمونه آماري گروه دوم پژوهش پرسشنامه اي شامل50 پرسش بسته و 2 پرسش باز ارايه شد. به نمونه ي آماري گروه دوم پژوهش همان پرسشنامه بدون سوالات باز ارايه شد. براي سنجش دقيق تر متغيرهاي وابسته پژوهش از نمونه آماري گروه دوم پژوهش مصاحبه به عمل آورده شد و يافته هاي پژوهشي (اسناد و مدارك مورد توصيف قرار گرفت. در پايان عملكرد دو گروه مورد سنجش و مقايسه قرارگرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي نظير تهيه جداول، فراواني ها، درصد، نمودار، ميانگين، انحراف معيار و آمار استنباطي نظير آزمون t استورنت، آزمون تحليل واريانس يك طرفه و آزمون شفه صورت گرفت. عمليات پردازش توسط نرم افزار SPSS انجام شد. بعد از تجزيه و تحليل داده هاي پرسشنامه، مصاحبه، اسناد و مدارك مشخص گرديده است كه آموزش اقدام پژوهي در بكارگيري وسايل آموزشي در فرآيند ياددهي-يادگيري تاثير معناداري داشته است. به عبارت ديگر با 95% اطمينان مي توان گفت كه آموزش اقدام پژوهي در به كارگيري وسايل آموزشي در فرايند ياددهي- يادگيري تاثير معناداري داشته است. اما آموزش اقدام پژوهي بر متغيرهاي وابسته ي ديگر پژوهش از قبيل ارتقاي سطح دانش و معلومات معلمان، مشاركت معلمان، مشاركت دانش آموزان، بكارگيري روش هاي تدريس موثر براي حل مسايل آموزشي و تربيتي تاثير معناداري نداشته است به عبارت ديگر دوره ي پژوهش در عمل در بهبود فرايند ياددهي يادگيري معلمان تاثير معنادار نداشته است.

The aim of the present study was to determine the impact of educational action research training on the teaching-learning process. The present causal-comparative research included all the elementary schools in Tehran. More precisely this study involved a sample of 120 untrained teachers selected randomly and another sample of trained teachers who attended action research training in the school year of 2007-8. The first sample was given a fifty-item questionnaire and two open-ended questions, whereas the second sample was administered only the same questionnaires without open-ended questions. In order to capture more accurate measures of the dependent variables, the participants of the second group also participated in an interview and the relevant documents were analyzed. At the end, their performance was analyzed and juxtaposed. Data analysis using both descriptive statistics (frequency, percentage, graphs, mean, and standard deviation) and inferential statistics (t-test, ANOVA and Scheffe test) were performed. Questionnaire data analysis, interviews, and documents indicated that the action research training had a significant impact on using instructional materials in teaching-learning process. The training appeared to have had no significant effect on other dependent variables of interest including teachers’ knowledge, teacher involvement, student involvement, use of effective education methods to solve training and educational problems. In other words, it did not have any significant impact on the teachers’ teaching-learning process.