مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تاثير ضد اتصالي لاكتو باسيلوس رامنوسوس بر استرپتوكوك هاي دهاني

چكيده فارسي :

سابقه و هدف: پوسيدگي دندان شايع ترين بيماري مزمن در جهان است و استرپتوكوك هاي گروه ميوتانس اصلي ترين عامل ايجاد پوسيدگي در انسان به شمار مي روند. استفاده از پروبيوتيك ها يكي از روش هاي جديد پيشگيري از پوسيدگي دندان مي باشد. از جمله پروبيوتيك هاي مهم در اين فرآيند لاكتوباسيلوس رامنوسوس است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير لاكتوباسيلوس رامنوسوس بر فرآيند اتصال استرپتوكوك هاي دهاني انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش به صورت مقطعي- توصيفي بر روي 40 سويه استرپتوكوك هاي ميوتانس و غيرميوتانس از نمونه هاي پلاك و پوسيدگي دندان افراد داوطلب مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان اصفهان انجام شد. قدرت تشكيل بيوفيلم آن ها ارزيابي و قوي ترين سويه ها در تشكيل بيوفيلم انتخاب شدند. تاثير لاكتوباسيلوس رامنوسوس (ATCC4769) بر اتصال استرپتوكوك ها به چند روش بررسي گرديد. روش 1، مخلوط هم حجم لاكتوباسيل و استرپتوكوك به طور هم زمان، روش 2، 30 دقيقه قبل از ورود استرپتوكوك به سيستم، روش 3، رسوب سلولي پروبيوتيك و در روش 4 روماند كشت شبانه پروبيوتيك استفاده گرديد. يافته ها: لاكتوباسيلوس رامنوسوس در هر 4 روش موجب كاهش اتصال استرپتوكوك ها به سطح گرديد. از ميان روش هاي مورد بررسي روش 2 از بقيه موثرتر بود. به طوري كه در روش 2 كاهش بيشتري در اتصال استرپتوكوك هاي ميوتانس نسبت به غير ميوتانس ايجاد گرديد. بين روش هاي 3 و 4 نيز تفاوتي از نظر اتصال مشاهده نشد. اما تاثير هر دو روش بر استرپتوكوك هاي ميوتانس از ديگر استرپتوكوك ها بيشتر بود. نتيجه گيري: استفاده از باكتري لاكتوباسيلوس رامنوسوس به عنوان پروبيوتيك اتصال استرپتوكوك هاي ميوتانس و غيرميوتانس به سطوح را كاهش داده و مي تواند منجر به كاهش شيوع پوسيدگي دندان گردد. Background & Objectives: Dental caries, caused mainly by mutans Streptococci, is the most common chronic disease in the world. Employment of probiotics is a new emerged technique to prevent dental caries production, and Lactobacillus rhamnosus is one of the important common probiotics in this strategy. This study aimed to evaluate the effects of L. rhamnosus on the adhesion of oral Streptococci. Materials & Methods: This cross-sectional study was carried out on 40 isolates of mutans and non-mutans Streptococci isolated from dental plaque and caries of the volunteers who admitted in dental school of Islamic Azad University, Khorasgan. The biofilm formation ability of these strains was investigated and the strongest isolates in this term were selected. The effect of L. rhamnosus (ATCC4769) on the adhesion of Streptococci was investigated by several methods; 1: an equal volum of Lactobacillus and Streptococcus, 2: application of Lactobacilli 30 minutes before induction of Streptococci into the system, 3: probiotic pellet 4: a supernatant of the overnight culture of probiotic. Results: Overall, L. rhamnousus led to reduction of Streptococci adhesion to surface using all four strategies. The second method was the most effective, its effect was more efficient on S. mutans adhesion than non-mutans. There was no significant difference between third and fourth methods, but effect of both methods on S. mutans was more than other Streptococci. Conclusion: Application of L. rhamnousus as probiotic could reduce the adhesion of mutans and non-mutans Streptococci to dental surfaces and therefore can reduce dental decay.