بهره‌گيري از تكنيك‌هاي توليد غذاي زنده در تكوين مراحل لاروي ماهيان تزييني

در تكوين صنعتي كشت و پرورش ماهيان زينتي، فقدان غذاي زنده مناسب به منظور تغذيه در مراحل مختلف توليد مشكلاتي را به‌وجود آورده است. در اين مقاله به كاربرد روتيفر آب شيرين (Brachionus calyciflorus)، ناپليوس آرتميا، دكپسوله سيست آرتميا و زي توده آن در ماهيان زينتي اشاره شده است. نتايج نشان داده‌اند كه روتيفر ايده آل ترين غذاي زنده در مراحل ابتدايي تغذيه ماهي گورامي (Colisa lalia) به عنوان يكي از ماهيان زينتي معروف و كوچك است كه قابليت استفاده از غذاهاي بزرگي چون ناپليوس آرتميا و مويينا را ندارد. حتي در مقايسه با زرده تخم اين ماهي، استفاده از روتيفر نتايج بهتري را در رشد و بازماندگي لارو گورامي (روزهاي 12-2) به‌دست داده است و اثرات مثبت آن تا زماني كه بتواند از آرتميا استفاده كند (روزهاي 32-13) ادامه دار بوده است. استفاده از سيست دكپسوله آرتميا نيز نشان داد كه مي تواند جايگزين مناسبي براي ناپليوس آرتميا يا حتي مويينا در تغذيه ماهيان زينتي باشد. بچه ماهيان زينتي گوپي (Poeciliar eticulata)، مولي (Poecilias phenops)، پلاتي (Xiphophorus maculatus)، دم شمشيري (Xiphophorus helleri) و نيون تترا (Hyphessobrycon herbertaxelrodi) به‌راحتي مي توانند از سيست دكپسوله آرتميا به جاي ناپليوس آرتميا يا مويينا استفاده نمايند بدون آنكه دچار تنشي شوند يا رشد و بازماندگي آنها را دچار اختلال يا ضعف نمايد. اين ويژگي‌ها به‌اضافه تكنيك هاي غني سازي به‌منظور بهبود و افزايش كيفيت آرتميا و روتيفر و متعاقب آن ماهيان زينتي مصرف كننده از آن‌ها به‌ويژه در مرحله لاروي را مي‌توان به توسعه كاربردي غذاي زنده در كشت و پرورش ماهيان زينتي نسبت داد.