تاثير پروبيوتيك‌ها بر آبزيان

پروبيوتيك‌ها معمولا ارگانيزم‌هايزنده‌اي هستند كه وقتي به مقدار كافي تجويز شوند باعث بهبود سلامتي ميزبان مي‌شوند. امروزه، پروبيوتيك‌ها نيز به بخش جدايي‌ناپذير از آبزي‌پروري براي توليد بالا تبديل شده‌اند. پروبيوتيك‌ها كه به‌صورت معمول در آبزي‌پروري استفاده مي‌شوند شامل لاكتوباسيلوس، لاكتوكوكوس، ليوكونوستك، اينتروكوكوس، كارنوباكتريوم، شوانلا، باسيلوس، آيروموناس، ويبريو، اينتروباكتر، پزودوموناس، كلستريديوم و گونه‌هاي ساكرومايسيس است، اگرچه پروبيوتيك‌ها به عنوان مكمل‌هاي جيره مصرف مي‌شوند ولي افزودن پروبيوتيك به طور مستقيم به عنوان مواد افزودني به آب نيز باعث سلامتي و بهبود محيط زيست مي‌شوند. در آبزيان، پروبيوتيك‌ها به صورت‌هاي مختلفي استفاده مي‌شوند از قبيل حمام‌دادن، تعليق و غذا‍، با اين حال، مكمل‌سازي جيره‌ها با پروبيوتيك‌ها به صورت افزودني‌ها بهترين روش براي موفقيت در كلني‌سازي و پايداري در روده استو براساس تحقيقات صورت گرفته در سطح جهان بر روي پروبيوتيك‌ها، يكپروبيوتيك مناسب بايد داراي شرايطي همچون قابليت نگهداري طولاني‌مدت، قابليت تكثير، تحمل اسيديته دستگاه گوارش و نمك‌هاي صفراوي، قابليت توليد مواد ضد ميكروبي عليه عوامل بيماري‌زا (توليد اسيد، پراكسيد هيدروژن و باكتريوسين‌هاي ضدپاتوژن)، توانايي رقابت جهت كسب مواد مغذي حياتي، قابليت تحريك دستگاه ايمني ميزبان، ايمن، غير مهاجم، غير سرطان‌زا و غير بيماري‌زا براي ميزبان باشد، محرك رشد و آساني مصرف باشد و سويه‌ها نيز بايد توانايي توليد ويتامين‌ها از جمله (بيوتين و B12) را داشته باشند.