تاثير يك وهله فعاليت مقاومتي وامانده‌ساز متعاقب مصرف حاد مقادير مختلف كافيين بر شاخص‌هاي آسيب عضلاني مردان واليباليست

Effect of single bout resistance exhaustive exercise following different doses of acute caffeine ingestion on indices -induced muscular damage in male volleyball players

چكيده هدف: تحقيق حاضر به‌منظور تعيين تاثير يك وهله فعاليت مقاومتي وامانده‌ساز بر برخي از شاخص‌هاي سرمي آسيب عضلاني مردان واليباليست پس از مصرف مقادير مختلف كافيين انجام شد. روش پژوهش: 30 مرد واليباليست (ميانگين سني 45/1±47/21 سال، چربي 11/3±47/10 درصد و شاخص توده بدني 26/1±15/23 كيلوگرم بر مجذور متر) در قالب يك طرح نيمه‌تجربي و دوسويه كور به‌طور تصادفي در سه گروه (10 نفري) همگن مكمل (با 6 و 9 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن كافيين) و شبه‌دارو (6 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن دكستروز) قرار گرفتند. همه آزمودني‌ها پس از مكمل‌دهي در يك برنامه فعاليت مقاومتي باوزنه (با 80 درصد يك تكرار بيشينه تاحد واماندگي) شركت نمودند. تغييرات شاخص‌هاي آسيب عضلاني (كراتين‌كيناز تام و لاكتات دهيدروژناز تام سرمي) طي سه مرحله (حالت پايه، بلافاصله و 24 ساعت پس از قرارداد تمريني) اندازه‌گيري شد. داده‌هاي نرمال با آزمون‌هاي تحليل واريانس مكرر و تعقيبي بونفروني در سطح معني‌داري 05/0 بررسي شد. يافته ها: نتايج حاكي است كه مصرف مقادير متفاوت كافيين داراي تاثير معني‌داري بر سطوح افزايش‌يافته آنزيم‌هاي سرمي آسيب عضلاني بلافاصله پس از فعاليت در مقايسه با گروه شبه‎دارو نبودند. همچنين، فعاليت‌ مقاومتي وامانده‌ساز باعث افزايش معني‌دار سطوح 24 ساعته كراتين‌كيناز و لاكتات دهيدروژناز سرمي در تمامي گروه‌ها گرديد (05/0?P). در حالي‌كه، مصرف مقادير مختلف كافيين تاثيري بر سطوح افزايش‌يافته شاخص‌هاي آسيب عضلاني، 24 ساعت پس از فعاليت نداشت. نتيجه گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه گرفت كه مصرف حاد مقادير مختلف كافيين احتمالاً توانايي لازم جهت تعديل آسيب را ندارد و همچنين در تعامل با فعاليت مقاومتي منجر به تشديد شاخص‌هاي غيرمستقيم آسيب عضلاني نيز در مقايسه با گروه شبه‌دارو نمي‌گردد. واژگان كليدي: فعاليت مقاومتي، كراتين كيناز، لاكتات دهيدروژناز، كافيين.

Abstract Aim: The aim of this study was to determine the effect of one-bout exhaustive resistance exercise on some muscular damage markers in serum of male volleyball players after different dosage of caffeine intake. Method: Thirty male volleyball players (mean aged 21.47±1.45 years, fat 10.47±3.11 % and BMI 23.15±1.26 kg.m2) in a randomized semi experiment and double-blind design were allocated in three groups: supplementing groups (with 6 and 9 mg.kg-1 caffeine) and placebo group (6 mg.kg-1 dextrose). After the supplementation, all subjects were participated in one-single-session resistance weight-training (with 80% of one repetition maximum until exhaustion). Changes in muscular damage indices (total serum CK and LDH) were determined in three phases (Baseline, immediately and 24 hours after the training protocol). The normal data were analyzed by repeated measure ANOVA and Bonferroni at P?0.05. Results: The results showed different dosage of caffeine intake had no significant effect on increased level of muscular damage serum enzymes immediately after exercise compared with the placebo group. Also, exhaustive resistance exercise increased levels of 24-hour CK and LDH significantly in all groups (P?0.05). However, different dosage of caffeine intake had not effect on increased levels of muscle damage markers after 24 hours of exercise. Conclusion: Based on the present findings and the execss intake of different dosage of caffeine probabley can not prevent further damage and in intraction with resistante exercise can not lead to escalation the indirect indices of muscle damage in compared with the placebo group. Keywords: Resistance Exercise, Creatine kinase, Lactate dehydrogenase, Caffeine