پديد آورندگان :
اكبري، هوشنگ نويسنده Assistant Professor, Department of Anesthesiology, Faculty of Paramedicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran Akbari, Hoshang , نصيري، ابراهيم نويسنده Lecturer, Department of Anesthesiology, Faculty of Paramedicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran Nasiri, Ebrahim , اسمعيلي، روانبخش نويسنده دانشگاه علوم پزشكي مازندران,دانشكده پرستاري و مامايي Esmaeili, ravanbakhsh , تقي زاده، اقدس نويسنده MSc Student in Critical Care Nursing, Student Research Committee, Faculty of Nursing and Midwifery, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran Taghizadeh, Aghdas , نيكخواه، مهدي نويسنده Assistant Professor, Department of Otolaryngology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran Nikkhah, Mehdi , اكبري، مهديه نويسنده Medical Student, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Ramsar International Branch, Ramsar, Iran Akbari, Mahdieh
چكيده فارسي :
پارگی تراشه به دنبال لوله‌گذاری گرچه نادر است اما می‌تواند كشنده باشد. شيوع واقعی آن به علت عدم گزارش، عدم تشخيص يا تشخيص نادرست نامعلوم است. ولی شيوع تقريبی آن بر اساس موارد گزارش شده حدود يك در هر بيست هزار مورد می‌باشد. علل شايع عبارتند از باد كردن بيش از حد كاف لوله تراشه ولوله‌گذاری مجدد در موارد اورژانس. تشخيص بر اساس شك بالينی و يافته‌های راديولوژيك است. درمان می‌تواند با توجه به بيماری‌های همراه، اختلالات تنفسی، اندازه ومحل ضايعه، جراحی و يا حمايتی باشد. در گذشته درمان انتخابی جراحی بوده است، گرچه اخيرا درمان حمايتی نيز انجام می‌شود.گزارش اخير مربوط به بيماری است كه دچار پارگی تراشه به علت انتوباسيون دهانی اورژانس با گايد شده است.
چكيده لاتين :
Post-intubation tracheal rupture is a rare and potentially fatal complication. Usually fraction of post-intubation tracheal injuries are undiagnosed, misdiagnosed, or underreported, therefore, the actual incidence and outcomes of such injuries are unknown. The incidence of reported cases is approximately 1 in every 20,000 intubation attempts. The most common causes are cuff over inflation and repetitive attempts of orotracheal intubation in emergency situations. Diagnosis is based on clinical and radiological suspicion, confirmed by fiberoptic bronchoscopy. Both conservative and surgical treatments are used, and the decision is made based on patient’s profile (comorbidities, respiratory stability), characteristics of the lesion (size and location) and the time elapsed between the occurrence of the injury and the diagnosis. Surgical repair has traditionally been considered to be the treatment of choice although the current trend is conservative management. We report the case of tracheal membrane rupture due to traumatic orotracheal intubation and management with percutaneous dilatational tracheostomy.
