بررسي علل شكايت مطرح شده به سازمان نظام پزشكي شهر خرم آباد

The evaluation of the causes of complaint to Khorramabad Medical Council Organization from 2006 to 2011

مقدمه: شكايت از پزشكان يكي از مشكلاتي است كه ممكن است هر پزشكي در طول دوره طبابت با آن روبرو شود. اين مساله سبب اتلاف انرژي و وقت و نيز ايجاد استرس در پزشكان مي شود. طبق آمارهاي موجود شكايات در ايران رو به افزايش است. شناخت اين علل مي تواند در پيشگيري از بروز شكايت موثر باشد. اين طرح با هدف تعيين علل شكايت مطرح شده به سازمان نظام پزشكي شهر خرم آباد از سال 1385 تا 1390 انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- مقطعي و گذشته نگر است. براي انجام اين مطالعه تمام شكاياتي كه از سال 1385 تا سال 1390 در سازمان نظام پزشكي خرم آباد مطرح شده بود، مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات مورد نظر از پرونده ها به پرسشنامه منتقل گرديد. سپس داده هاي جمع آوري شده در نرم افزار آماري وارد شده و با آزمون هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بحث و نتيجه گيري: رعايت اخلاق پزشكي و تعهد حرفه اي، برقراري ارتباط مناسب پزشك و كادر درمان با بيمار و همراهان او، توضيح كامل درمان و عوارض احتمالي آن، عدم بزرگ نمايي و اغراق در نتايج درماني، مطالعه مستمر و به روز كردن دانش پزشكي، مهارت لازم و تجربه كافي پزشك، استفاده نكردن از روش هايي كه دوره هاي آموزشي آن را نگذارنده باشند، انتخاب صحيح بيمار و اخذ رضايت آگاهانه و برايت ممكن است به كاهش شكايت از پزشكان منجر شود. يافته ها: در اين مطالعه 260 مورد شكايت بررسي شد. بيشترين شكايات مطرح شده از بيمارستان هاي دولتي بود (8/68 درصد) . بيشترين علت شكايات مطرح شده مربوط به بي احتياطي (4/55 درصد) و كمترين آن مربوط به عدم رعايت نظامات دولتي (21 درصد) بود. ازتعداد 260 مورد مطرح شده در هييت بدوي 80 مورد (8/30 درصد) قصور و 180 مورد (2/69 درصد) به عنوان عدم قصور تشخيص داده شد. بر اساس نتيجه هييت تجديدنظر از كل 260 مورد، 61 مورد (5/23 درصد) قصور و 199 مورد (5/76 درصد) عدم قصور تشخيص داده شد.

Background : Complaint against physicians is one of the problems that every physician may be subjected to it during practice. According to the existing statistics, the number of complaints is increasing in Iran. Identification of these causes may be effective in preventing such complaints. This research was conducted to identify the causes of complaints made to the Medical Council Organization of Khorramabad from 2006 to 2011. Materials and Methods: This study is descriptive cross-sectional and retrospective. To carry out the research, all of the complaints to the Medical Council Organization of Khorramabad from early 2006 to 2011, were studied. The required data were transferred from the files to the questionnaires. Finally, the collected data were entered into statistical software and analyzed with statistical tests. Results: In this research, 260 complaints made to the Medical Council Organization of Khorramabad were studied. A major part of the complaints was made against public hospitals(68.8%). The highest cause of complaints was recklessness(55.4%), while the lowest state was neglecting public regulations(21%). Of the 260 cases of complaints investigated by the preliminary committee, 80 cases (30.8%) were recognized as negligence and 180 cases (69.2%) were considered as non-negligence. According to the disciplinary committee, of the 260 cases, 61 cases (23.5%) were recognized as negligence and 199 cases (76.5%) were considered as non-negligence. Conclusion: Observing medical ethics and career commitment, establishing proper communication by physicians and treatment staff with patients and their companions, lack of exaggerating the treatment results, continuous study and updating medical knowledge, physician’s adequate skill and experience, lack of applying the methods which he has never passed their training courses, proper selection of patients, and obtaining the informed consent of patients and aquittance may lead to reduce the number of complaints against physicians.