نگاهي ديگر به ويژگي هاي صوت شناختي واكه هاي كوتاه و بلند در زبان فارسي

Acoustics of Short and Long Vowels in Persian

در فارسي معيار، تفاوت [i,e]، [u,o] و [a,?] در كيفيت واكه ها در هر يك از جفت هاست. واكه هاي [e,o,a] باقي مانده واكه هاي كوتاه [i,u,a] و واكه هاي [i,u,?] بازمانده واكه هاي بلند [?,?,?] در فارسي ميانه هستند. تفاوت كمّي ميان اين واكه ها به رفتار متفاوت آنها در نظام واجي فارسي معيار منجر شده است. بررسي صوت شناختي ديرش واكه هاي كوتاه و بلند نشان داده است كه در فارسي امروز هنوز هم ميان ديرش اين دو گروه واكه تفاوت هست، ولي اين تفاوت عمدتاً به هجاي باز بي تكيه محدود مي شود. در پژوهش حاضر، ديرش شش واكه ساده فارسي معيار در هجاي تكيه بر hVd به پيروي از لهيسته و پيترسون (1961) در گفتار 14 زن و مرد فارسي زبان اندازه گيري شد. نتايج نشان مي دهد كه واكه-هاي كوتاه و بلند در هجاي بسته تكيه بر نيز تمايز ديرشي دارند. واكه هاي كوتاه نه تنها از واكه هاي بلند كوتاه ترند، بلكه در الگوي ديرش هدف واكه اي و گذر سازه اي نيز ميان آنها تفاوت مشاهده مي شود.

In Standard Persian the difference between individual vowels in [i,e], [u,o], and [a,?] pairs is of a qualitative nature. Traditionally, [e,o,a] and [i,u,a] are classified as short and long respectively, since they are remnants of short [i,u,?] and long [?,?,?] vowels of Middle Persian. These two classes of vowels still behave differently in the phonological system of Modern Persian. Acoustic analyses of long and short vowels have shown that the two groups are different in duration, but the difference is mainly limited to unstressed open syllables. The duration of the two classes of vowels was measured following Lehiste and Peterson (1961) in hVd stressed syllables in the speech of 14 female and male speakers of Standard Persian. Results show that long and short vowels are not only different in total duration, but they demonstrate different patterns in terms of target and formant transition.