تبيين تطبيقي ديدگاههاي مربيان كشورهاي مختلف در خصوص روشهاي آموزش فلسفه به كودكان

با توجه به اهميت آموزش فلسفه به كودكان در دوران معاصر، اين پژوهش با استفاده از روش تطبيقي به تبيين نظريات مربيان كشورهاي آمريكا، انگلستان، استراليا، فرانسه و دانمارك درخصوص روشهاي آموزش فلسفه به كودكان ميپردازد. روش مورد استفاده در اين تحقيق كيفي و از نوع بررسي تطبيقي است. نتايج بدست آمده در اين پژوهش نشان ميدهد كه مهمترين روشهاي آموزش فلسفه به كودكان از نظر مربيان در آمريكا، داستان، كاوش، مباحثه و حلقه كندوكاو، در انگلستان، داستانهاي فلسفي، داستانهاي واقعي، تشكيل حلقه كندوكاو، موسيقي، تلويزيون و ويديو و كتابهاي مصور، در استراليا، داستان و كاوشگري جمعي، در فرانسه داستان، نقاشي، سوال، روش سقراطي، اجتماع پژوهشي و در دانمارك، داستان، گفتگو، نقاشي، فيلم و ويديو ميباشد. همچنين نتايج پژوهش حاضر نشان ميدهد كه همه اين كشورها از روشهاي داستانهاي فلسفي و كاوشگري جمعي براي آموزش فلسفه به كودكان استفاده ميكنند و از اين حيث با يكديگر شباهت دارند. تفاوت آنها بويژه بين مربيان آمريكا و كشورهاي اروپايي يعني انگلستان، فرانسه و دانمارك در اين است كه در آمريكا از داستان فلسفي براي شروع استفاده ميشود، ولي در كشورهاي اروپايي از پرسش فلسفي بعنوان سرآغاز استفاده ميشود. همچنين در آمريكا از فعاليتها و تمرينهاي تكميلي استفاده ميشود ولي در كشورهاي اروپايي از گفتگوي بيشتر بهره ميجويند.

Given the importance of teaching philosophy to children in recent years, this study compared the views of a number of teachers from America, England, Australia, France, and Denmark concerning the methods of teaching philosophy to children. The comparative-qualitative method was used to collect and analyze the research data. The obtained results indicated that the most important methods of teaching philosophy to children in the view of American teachers included story-telling, research, discussion, and community of enquiry. In England, teachers preferred the telling of philosophical and real stories in the class; creating a community of enquiry; using music, television, video cassettes, and picture books. Australian teachers advocated story-telling and group research, while French teachers, in addition to story-telling, found painting, asking questions, using the Socratic method, and creating a research community useful for their purpose. Finally, Danish teachers believed that story-telling, dialogs, painting, and watching movies and video films were the best methods of teaching philosophy to children. Moreover, the findings clearly demonstrated that the teachers in all the target countries use the methods of telling philosophical stories and creating the community of enquiry for teaching philosophy to children. The difference between American and European (English, French, and Danish) teachers is that the former use philosophical stories at the beginning, while the latter start with philosophical questions. Furthermore, in America they use some supplementary activities and practice, while in Europe they mainly benefit from dialogs to teach philosophy to children.