تفاسير متنوع از آموزه قانون طبيعي

Various Interpretations of Natural Law

امروزه، يكي از دلايل اهميت قانون طبيعي آن است كه اين آموزه از جمله مباني توجيه‌گر حقوق بشر به‌شمارمي‌رود. قانون طبيعي (natural law) با حقوق طبيعي (natural rights) تفاوت دارد. سابقه قانون طبيعي بيش از 25قرن است، در حالي كه پيشينه مباحث مربوط به حقوق طبيعي از سه قرن و نيم فراتر نمي‌رود. قانون طبيعي بنياد حقوق طبيعي است. دانشمندان غربي در تفسير دكترين قانون طبيعي اتفاق نظر ندارند. اختلاف نظر آنان در محتواي قانون طبيعي در طول زمان ناشي از اختلاف در برداشت از واژه طبيعت بوده است. هدف اصلي اين نوشتار تبيين كاربري‌ها و تفاسير گوناگون آموزه قانون طبيعي است. استقراي نسبتاً تام در آثار منتشرشده طرفداران قانون طبيعي در غرب چهار تفسير از قانون طبيعي را به خواننده الهام مي‌كند. دو برداشت از اين چهار تفسير با برخي از عقايد اسلامي سازگار است. اين نگارش، علاوه بر تاكيد بر برگردان صحيح عبارت «natural law» به قانون طبيعي ]نه حقوق طبيعي[، درصدد بيان اين چهار تفسير از اين آموزه است.

One reason for the importance of natural law in modern times is the role it play as explanatory principles of human rights. Natural law, however, is different from natural rights. While natural law dates back to 2500 years ago, discussions related to natural rights do not exceed 350 years. Natural law underlies natural rights. Western scholars are divided in interpreting the doctrine of natural law. Their difference of opinions over the content of natural law originates from their disagreements in understanding the term "nature". The present article is mainly intended to explain the various applications and interpretations of natural law doctrine. Having considered almost all published works by advocates of natural law in the West, one encounters four different readings for natural law. Of these four versions only two are compatible to some Islamic beliefs. The article is an attempt to examine these four interpretations with an emphasis on the way this legal expression should be rendered in Farsi.