طراحي حاكميت سياسي پيامبر اكرم صل الله عليه و آله و جانشينان آن حضرت و آسيب هاي فراروي آن در سوره «ص»

The Political Government of the Prophet and His Successors and the Negative Effects in Surah: Sad

قرآن مجيد به عنوان كتاب دين خاتم و جاودان الهي، از انديشه اي منسجم درباره ابعاد زندگي سياسي و ديني برخوردار است. شمار قابل توجهي از مستشرقان به پيوند تاريخي و نه ذاتي قرآن و سياست اعتقاد دارند و بر همين اساس نيز توجه قرآن به سياست را صرفاً مختص آيات مدني مي دانند؛ رويكردي كه با ديدگاه مقاله حاضر در تضاد است. درواقع، در آيات مكي قرآن نيز به سياست و حكومت توجه جدي شده و اين موضوع به نوبه خود، نشان دهنده پيوند ذاتي قرآن و فراتر از آن، اسلام و سياست است. بر اين اساس، مقاله حاضر به بررسي موضوع حكومت پيامبر صل الله عليه و آله در سوره «ص» مي پردازد. طرح مسايل سياسي در اين سوره، كه جزو سور مكي قرآن است، نشان دهنده امتزاج بنيادين اسلام سياسي نه تنها در شرايط وجود دولت آنگاه كه در اختيار پيامبر صل الله عليه و آله قرار دارد، بلكه در شرايطي است كه اسلام به لحاظ اجتماعي در اقلّيت قرار دارد و پيامبر صل الله عليه و آله هنوز موفق نشده اند دولت تشكيل دهند. مقاله حاضر درصدد بررسي سوره «ص» به عنوان سوره اي مكي، كه در سال هاي مياني بعثت پيامبر صل الله عليه و آله ـ يعني قريب سال ششم تا نهم بعثت ـ نازل شده، اثبات كند موضوع اصلي و محوري اين سوره تاكيد بر استقرار و ثبات قدرت سياسي پيامبر صل الله عليه و آله و تثبيت حكومت ديني آن حضرت و معرفي دو چالش عمده فراروي آن است. همچنين از اين سوره استفاده مي شود كه همواره در جامعه اسلامي، افرادي شايسته براي اداره حكومت ديني وجود دارند؛ كساني كه شيطان هيچ راه نفوذي به انديشه و روحشان ندارد.

The Glurious Quran, which is the book of the last religion and divine eternity, contains coherent ideas about the political and religious dimensions of life. A number of orientalists believe in the historical unity of the holy Quran not in its natural unity and politics, therefore they hold that only Madinan verses are concerned with politics. This approach does not conform with the view presented in this paper. In fact, in the Meccan verses of the Quran politics and governance are given special attention, and this, in turn, shows the natural unity of the Quran as well as the relationship between, Islam and politics. Therefore, this paper investigates the question of the government of the prophet (s) in Surah: Sad. Dealing with political issues, this surah, which is one the meccan surahs, shows that the fundamental merging of political Islam is noticed not only in the existence of the government which was under the authority of the prophet also when Islam was a social minority group and the prophet was not able to establish a government yet. The present paper seeks to investigate Surah: Sad, a Meccan surah, which was revealed in midstream of the prophetʹs mission i.e between the sixth and ninth years of his prophecy. This surah confirms the stability of the prophetʹs political power and establishment of his religious government, pointing out to its two main challenges. Moreover, it is understood from this surah that at all time there are competent people in Islamic society for running the religious government, people whose minds and souls devil can never cross.