عوامل موثر بر رفتار كارآفرينانه‌ي مديران مراكز تحقيقاتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران

Factors Affecting The Entrepreneurial Behavior Of TUMS Research Centers Managers

  زمينه و هدف: نقش‌های كارآفرينی می‌تواند توسط مديران در سطوح مختلف انجام شود. در واقع كارآفرينی را می‌توان تحت عنوان گرايشی اتخاذ شده از سوی مديران به سمت محيط شان تفسير كرد كه در آن محيط بايد توانايی كشف فرصت‌های جديد، جهت توانايی فعاليت‌های نوآورانه را داشته باشند. هدف از اين مطالعه، شناسايی عوامل موثر بر رفتار كارآفرينانه‌ی مديران مراكز تحقيقاتی دانشگاه‌های علوم پزشكی تهران است.   روش بررسی: برای انجام اين تحقيق با توجه به حجم نمونه تعيين شده از طريق فرمول كوكران، تعداد 90 عدد پرسش نامه ميان مديران مراكز تحقيقاتی دانشگاه‌های علوم پزشكی شهر تهران توزيع شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری و با رويكرد حداقل مربعات جزئی ( PLS ) از طريق نرم افزار Smartpls.2 استفاده شد.   يافته‌ها: از ميان 90 پرسش نامه توزيع شده 67 عدد قابل بررسی بود. مدل ايجاد شده برای عوامل موثر با برازش 49/0 از برازش مناسبی برخوردار بود. بارهای عاملی بدست آمده برای متغيرهای مشاهده شده بالاتر از 4/0 بوده و سازه‌ها از روايی و پايايی مناسبی برخودار بودند.   نتيجه‌گيری: عوامل محتوايی، عوامل زمينه‌ای ارتباطی معنادار و مثبت و عوامل ساختاری دارای ارتباطی معنادار و منفی با رفتار كارآفرينانه بود.

 Background and Aim: Entrepreneurial roles can be performed by managers at different levels. In fact, entrepreneurship can be interpreted as a tendency adopted by managers towards their environment in which they should have the ability to discover new opportunities for their innovative activities. This study aims to identify factors affecting entrepreneurial behavior of research centers managers at Tehran University of Medical Sciences (TUMS).  Materials and Methods: Considering the sample size determined through Cochran’s formula, 90 questionnaires were distributed among TUMS research centers managers. The data were analyzed based on structural equation modeling applying partial least squares approach through Smartpls.2 software.  Results: Of the 90 questionnaires distributed, 67 were acceptable for study. The model created for effective factors enjoyed an acceptable goodness of fit index (GOF=0.49). Factors loading for the observed variables were above 0.4 and the constructs had an acceptable level of reliability and validity.  Conclusion : The results show that contextual and behavioral factors have a positive effect on entrepreneurial behavior and that structural factors have a negative effect on it.