زمينه‌هاي ورود و نقش‎آفريني كارگران در انقلاب

The Bases of Entrance and Role Making of Workers in the Islamic Revolution of Iran

انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 به واسطۀ ماهیت ائتلافی خود، حاصل تعامل و همكاری گروه‎ها و طبقات اجتماعی مختلف بود. یكی از طبقات اجتماعی مهم حاضر در انقلاب اسلامی ایران، طبقۀ كارگر بود. مسئلۀ این پژوهش چرایی ورود كارگران به انقلاب اسلامی ایران به‎رغم اعطای برخی امتیازهای اقتصادی، رفاهی رژیم حاكم به آنان است كه كوشش شده‎است تا با استفاده از روش توصیفی ـ تفسیری و رهیافت فرهنگی ـ جامعه‎شناختی، به پاسخ‎گویی بدان مسئله پرداخته‎شود. طبق نتایج به‎دست‎آمده در این پژوهش، فرهنگ و اقتصاد به عنوان دو عامل تكمیل‎كننده در انقلاب اسلامی در یك راستا و همسو با هم، نقشی تعیین‎كننده در شكل‎گیری نارضایتی كارگران و در نهایت ورود كارگران به انقلاب اسلامی داشتند.

The Islamic revolution of Iran in 1357, due to its integrative nature, occurred as a result of interaction and cooperation among various communities and social classes. The labor class was one of these crowdsinvolved in the Islamic revolution of Iran. The present paper aims at exploring the reasons for which the workers joined the Islamic revolution of Iran, despite all the economic bonuses and welfare given to them by the regime. The issue was studied through adopting a descriptive-analytic method and socio-cultural approach. The findings of the study revealed that culture and economy, as two complementary factors in the Islamic revolution, worked alongside each other and played determining roles in the formation of discontent among the workers, which ultimately led to their entrance to the Islamic revolution of Iran.