بررسي تراكم ماست سل در كارسينوم سلول سنگ فرشي و مخاط ديسپلاستيك حنجره

Survey of mast cell density in laryngeal squamous cell carcinoma and laryngeal dysplasia

مقدمه و هدف: نقش ماست سل ها در روند كارسينوژنز بسياري از انواع بدخيمي ها ثابت شده است ولي تاكنون مطالعه اي كه به بررسي نقش اين سلول در پاتوژنز پيشرفت ضايعات ديسپلاستيك حنجره به سمت كارسينوم مهاجم بپردازد، وجودنداشته است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ماست-سل، به مقايسه تراكم ماست سل ميان اسكواموس سل كارسينوما و مخاط ديسپلاستيك حنجره اقدام كرده-است. مواد و روش ها: تعداد 20 بلوك پارافينه از اسكواموس سل كارسينوما، 18 مورد مخاط ديسپلاستيك و 18 مـورد مخاط نرمـال حنجره انتخاب و با اسـتفاده از تولوييدين بلو رنگ آميزي شدند؛ پس از شمارش ماست سل ها در واحد سطح توسط دو مشاهده گر، ميانگين تعداد ماست سل ها در واحد سطح براي هر گروه تعيين و با استفاده از آزمون آماري ANOVA براي شمارش مطلق و آزمون آماري Kruskal-Wallis براي شمارش رتبه اي مقايسه شدند. نتايج: در شمارش مطلق، ميانگين تعداد ماست سل ها در واحد سطح در SCC33/9±11، در مخاط ديسپلاستيك11/10±67/10و در مخاط نرمال 68/4±8 بود كه تفاوت آماري معني داري مشاهده نشد (493/0P=)؛ در شمارش ماست سل ها به روش رتبه اي نيز، تفاوت آماري معني داري ميان سه گروه مورد بررسي مشاهده نشد (132/0P=). نتيجه گيري: طبق نتايج حاصل از اين مطالعه، مشاركت ماست سل ها در روند كارسينوژنز در ضايعات پيش بدخيم و تومور پيشرفته، چندان تفاوت نداشته؛ به عبارت ديگر، ماست سل ها فعاليت كارسينوژنز خود را از همان ابتداي پيش بدخيمي آغازمي كنند.