بررسي اثر كاپينگ بر علايم قطع مصرف مرفين در موش صحرايي

Effect of cupping on morphine withdrawal symptoms in rat

چكيده زمينه و هدف: امروزه درمان اصلي جهت كاهش علايم قطع مصرف اپيوييدها، استفاده از داروهاي آرامبخش مي باشد. اين داروها داراي عوارض جانبي هستند كه مهمترين آنها ايجاد وابستگي است. از طرفي با توجه به ايمن بودن و كم عارضه بودن درمان‌هاي فيزيكي، در اين مطالعه به بررسي اثر كاپينگ به عنوان يك درمان فيزيكي بر علايم قطع مصرف مرفين در موش صحرايي پرداخته شد. روش‌ بررسي: در يك مطالعه تجربي-آزمايشگاهي، موش هاي صحرايي نر بالغ از نژاد ويستار در محدوده‌ي وزني 275- 225 گرم به كارگرفته شدند. حيوانات بطور تصادفي در 8 گروه 10 تايي قرار گرفتند. گروه‌هاي تحت درمان شامل گروه‌هاي دريافت كننده سالين (گروههاي غير وابسته) و تحت درمان با مرفين (گروه‌هاي وابسته به مرفين) بودند. به منظور القاي وابستگي به مرفين، از روش دوزهاي فزاينده استفاده شد. در اين روش حيوانات دو بار در روز در يك دوره‌ي 9 روزه دوزهاي افزايشي از مرفين به صورت زير جلدي دريافت مي‌نمودند. كاپينگ به دو روش بكارگيري قبل از ايجاد سندرم ترك (روز نهم) و يا كاپينگ روزانه همراه سالين يا مرفين در ناحيهGV14 طب سوزني انجام مي شد. در گروه‌هاي كنترل كاپ گذاري بدون اعمال مكش انجام ميگرفت. در روز نهم در تمامي گروه‌ها، 30 دقيقه بعد از آخرين دوز تزريق سالين يا مرفين، نالوكسان تزريق گرديده و به مدت 60 دقيقه علايم سندرم محروميت شامل پرش، ايستادن روي پاها، تيمار كردن بدن، كشيدن شكم روي زمين و حركات شبيه سگ خيس، ثبت شد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه انجام يك بار كاپينگ قبل از ايجاد سندرم ترك در حيوانات وابسته، نه تنها علايم قطع مصرف را به صورت جداگانه كاهش داد بلكه توانست علايم تام سندرم ترك را نسبت به گروه كنترل به طور معني‌داري كاهش دهد (01/0p < ). از طرفي كاپينگ روزانه علايم سندرم را در حيوانات وابسته نسبت به گروه كنترل (مرفين) به طور معني داري تغيير نداد. همچنين يافته ها حاكي از آن بود كه انجام كاپينگ روزانه در حيوانات غير وابسته نسبت به گروه سالين سبب افزايش بروز علايم متعاقب تجويز نالوكسان شد (01/0p < ). نتيجه‌گيري: انجام يك بار كاپينگ قبل ازالقاي سندرم ترك، علايم قطع مصرف را كاهش مي دهد كه اين اثر احتمالاً از طريق تاثير اين درمان فيزيكي بر ترشح اپيوييدهاي آندوژن و مسير گابايرژيك مي باشد. كلمات كليدي: كاپينگ، مرفين، علايم قطع مصرف.

ABSTRACT Background and Aim: Nowadays, sedative drugs are the main therapeutic measures to attenuate the opioid withdrawal symptoms. These drugs have side effects, mainly dependency. However, physical therapies are found to be safe and without any serious adverse effects. The aim of this study was to evaluate the effects of cupping, a kind of physical treatment, on morphine withdrawal symptoms in the rats. Material and Methods: In this study male Wistar rats weighting 225-275gr were used. The animals were randomly assigned to 8 groups (n=10) and treated with morphine (dependent groups) or saline (nondependent groups). The dependent groups received the additive doses of the morphine twice a day for nine days in order to induce dependency. Afterward, cupping was conducted on the GV14 acupuncture point either one time before withdrawal induction or daily in addition to administration of morphine or saline. In the control groups, the cup was just placed on the point without any vacuum induction. On the ninth day, 30 minutes after administration of saline or morphine, all groups received naloxone injection and the withdrawal symptoms including jumping, rearing, body grooming, abdominal writhing, and wet-dog shaking were recorded for 60 minutes. Result: The results revealed that a single cupping before the withdrawal induction significantly attenuated the withdrawal symptoms (p < 0.01) compared to the control group. However, daily cupping failed to decrease the withdrawal symptoms in the dependent rats. The results also indicated that daily cupping in the non- dependent rats increased the naloxone-induced withdrawal symptoms significantly (p < 0.01) in comparison to the saline control group. Conclusion: We found that one time cupping before withdrawal induction decreased the withdrawal symptoms which might be the result of the effect of the cupping on releasing the endogenous opioids and gabaergic pathway. Key Words: Cupping, Morphine, Withdrawal symptoms