بررسي عوامل موثر بر گرايش به شغل نيروي انتظامي

Survey on the effective agents of tendency to police work

با توجه به اهميت و نقش تعيين كننده نيروي انساني در موفقيت سازماني، تحقيق حاضر از نوع كاربردي به روش پيمايشي توصيفي با هدف بررسي عوامل موثر بر شغل در بين پرسنل نيروي انتظامي انجام شده است. جامعه آماري شامل كليه متقاضيان ورودي به شغل پليسي در دو رده كادر درجه داري آموزشگاه شهيد چمران و كادر افسري دانشگاه علوم انتظامي در شش ماهه دوم سال 90 به تعداد 900 نفر كه نمونه 266 نفري بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گيري سهميه اي متناسب با حجم نمونه انتخاب گرديده است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته شامل سوالات بسته با پاسخ پنج گزينه اي به صورت طيف ليكرت طراحي و پايايي سوالات از طريق آلفاي كرونباخ و نظر كارشناسان و اعتبار آن بر اساس مدل اندازه گيري مورد تاييد قرار گرفت. به منظور تحليل داده ها از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره، تحليل عاملي تاييدي و مدل معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج يافته هاي تحقيق نشان مي دهد؛ دو عامل پنداشت شغلي و روحيه پليسي بر گرايش به شغل نيروي انتظامي تاثيرگذار و سه عامل پايگاه اقتصادي اجتماعي، كسب شغل و فرصت هاي موجود در بازار كار بر گرايش به شغل پليسي تاثيرگذار نيستند.