ارزش كيفيت آب رودخانه كارون از ديدگاه گندم كاران شهرستان ملاثاني خوزستان

با توجه به اين?كه استان خوزستان يكي از قطب هاي كشاورزي ايران بشمار مي رود، توليد و عرضه مواد غذايي ايجاب مي نمايد تا از حداكثر پتانسيل هاي آبي و خاكي استفاده شود. زه آب هاي توليد شده در بخش كشاورزي با توجه به حجم زياد و غير متمركز بودن آن ها مهمترين منابع آب برگشتي به رودخانه كارون هستند. اين منابع داراي سموم و عناصر مغذي(نيترات، فسفر) بوده و از آلودگي بالايي برخوردار مي-باشند. هدف از انجام اين تحقيق، برآورد ميزان تمايل به پرداخت كشاورزان براي كاهش آلودگي آب رودخانه كارون بود كه در قالب روش هكمن و با استفاده از اطلاعات مربوط به120 كشاورز در شهرستان ملاثاني در سال 1391 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه 85 درصد كشاورزان حاضر به پرداخت مبلغي براي كاهش آلودگي آب در رودخانه كارون بودند همچنين متغير هاي سن، قيمت پيشنهادي، اعضاي خانواده، علت آلودگي رودخانه، اثر منفي و معني دار و متغير هاي درآمد، تحصيلات و ديدگاه كشاورزان، ميزان خسارت، مالكيت زمين، مقدار زمين، اثر مثبت و معني دار روي تمايل به پرداخت افراد داشتند. ميانگين تمايل به پرداخت كشاورزان براي كاهش آلودگي آب 188000ريال ( 13دلار) در سال برآورد شد.

Khuzestan province is considered as one of Iranʹs agricultural hubs, food production and supply make it necessary to use water and soil resources to the optimum potential. Agricultural drainage waters, with their high volume and decentralized nature, are the main source of return flow to the Karun River. These sources include pesticides and nutrients (nitrate, phosphate) and have high pollution. The purpose of this study was to estimate farmers’ willingness to pay to reduce water pollution. The study method was surveying with Heckman method and using data from 120 farmers in the Molasany District, in 2012 .The results showed that 85 percent of farmers were willing to pay for reducing pollution of the river. Also, variables such as age, suggested price, family members, and cause of river pollution had negative and significant effects on people willingness to pay. But, income, education, farmers’ vision, the amount of damage, land ownership, and land size had significant and positive effects. Average of farmers’ willingness to pay for reducing water pollution was 188,000 Rials ($13 US) per year.