نگاه مشترك ابن عربي و مولوي (درباره ي منزلت حقيقي زن در خلقت)

In mysticsʹʹ view, all creatures in this world are the representatives of divine names; therefore the women are the symbols of God’s names and attributes. The mystics know the woman as divine, epiphan

از نگاه عارفان همه ي موجودات در عالم هستي مظاهر اسما الهي اند؛ بنابراين زن نيز ظرف وجودي اسمي از اسما و صفات خداوند مي باشد؛ عرفا نيز زن را مظهر اسم جمال، خالق و اسم ربّ مي دانند؛ به ويژه ابن عربي درباره ي زنان، از آن جهت كه آينه ي جمال حق هستند نظري خاص دارد؛ وي پس از بيان حديث نبوي: «حُبَبَّ اليَّ من دُنياكم ثَلاث: النِسا وَ الطَيّب و جُعلت قُرَّه عيني في الصلاه»، استدلال مي كند كه تاويل اين سخن به نوعي بيانگر منزلت حقيقي زن بوده وحُبّ زنان را كمال عارفان وحُبّ الهي مي شناسد. دراين مقاله سعي بر آن است كه منزلت حقيقي زن از ديدگاه عرفان اسلامي و ادبيات عرفاني را تبيين و روشن نمايد؛ ابن عربي بيش تر از هركس به شان معنوي زن پرداخته است؛ اين مقاله مطالبي از ابن عربي و شواهدي از «مثنوي» در باب منزلت زن را تحليل مي كند؛ سعي نگارنده اين است كه يكي از پيوندهاي فكري مولانا با ابن عربي را در اين خصوص به صورت توصيفي- تطبيقي روشن نمايد.

In mysticsʹ view, all creatures in this world are the representatives of divine names; therefore the women are the symbols of God’s names and attributes. The mystics know the woman as divine, epiphany beauty and the name of lord. Ibne Arabi has a specific idea about women due to being the mirror of Divine’s beauty. saying the prophet Hadith "I like three things of your world, women, fragrant (good smell) and praying which is the delight of one’s eye", he argues that its hermeneutic interpretation somehow shows the real status of a woman and he considers loving a woman as attainment to mysticsʹ perfection and the Divine’ s love. This study attempts to verify women’s real status from the perspective of Islamic mysticism and mystical literature. Ibne-Arabi discusses the womanʹs spiritual degree more than others. In fact, this article surveys some subjects of Ibne-Arabi and some evidences of Masnavi about woman’s dignity. The author has tried to clarify one of the mental relationships between Moulana and Ibne-Arabin comparatively and descriptively.