بررسي نقش احساس تعلّق محلّه اي در افزايش مشاركت اجتماعي (مورد مطالعه ي: محله قزل قلعه تهران)

The role of community sense-of-belonging in promoting social participation (Case of Study: Ghezel ghalea neighborhood of Tehran)

به دنبال سياست جديد شهرداري تهران در راه تبديل شدن به يك نهاد اجتماعي، طرح مديريّت محلّه براي تمركززدايي در اداره ي امور شهري با مشاركت شهروندان مطرح شده است. سوالات اصلي تحقيق حاضر اين است: وضعيت حس تعلق محله اي موجود در بين ساكنان محله ي قزل قلعه تهران چگونه است؟ اين پديده متاثر از چه عواملي خواهد بود؟ و آيا با مشاركت اجتماعي در سطح محلات ارتباط دارد. هدف از پژوهش شناسايي سطح حس تعلّق محلّه اي، ميزان بهره وري محلّه اي و شناخت محلّه اي و نهايتاً سطح آمادگي براي مشاركت است. چارچوب نظري تحقيق الگوي مك ميلان و چاويس در مورد حس تعلّق محلّه اي و نيز مشاركت مجيد رهنماست. اين پژوهش به روش كمّي صورت گرفته و تمام ساكنان 18 سال به بالاي محله قزل قلعه ي تهران جمعيت آماري اين پژوهش محسوب مي‌شوند. نوع نمونه گيري بر اساس نمونه گيري خوشه اي است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بين ميزان هزينه هاي زندگي خانوارها، نوع شغل، تعداد سال هاي سكونت افراد در محله و حس تعلق محله اي شان نسبت به محله رابطه ي معناداري وجود دارد، در حالي كه بين وضعيت مسكن، جنسيت، سن، ميزان تحصيلات، وضعيت تاهل و حس تعلق محله اي رابطه ي معناداري وجود ندارد. از ديگر نتايج اين تحقيق اين بود كه متغير شناخت محله اي بيشترين (52/0)تاثير را بر متغير وابسته يعني آمادگي براي مشاركت داشته است. پسبيشترينتاثيربررويمتغير وابستهرا حس تعلق محله اي ايجادمي كند؛يعني در مجموع 27 درصد از متغير تمايل به مشاركت تحت تاثير اين متغير قرار دارد. در اين تحقيق متغير بهره وري محله اي نيز به دليل اينكه سطح معناداري آن از 5% بزرگتر است، تاثيري بر متغير وابسته ندارد و از معادله ي رگرسيون خارج مي شود.

Following the Municipality of Tehranʹs attempt to becoming a social institution, community management plans for decentralization and citizen participation in municipal administration was implemented. The main question of this research is: how much of a sense-of-belonging exists among the residents of Ghezel ghalea neighborhood of Tehran? What factors affect or influence this phenomenon? And whether community involvement at the community level is associated with? Theoretical framework of the research drew on the paradigm provided by Macmillan and Chavys about community sense -of- belonging and Rahnema’s model of participation. Research population consisted of all the residents of Ghezel ghalea neighborhood of Tehran who were above 18 years of age. Cluster sampling was used to select the sample. Research findings showed that household cost of living, occupation, length of stay in the neighborhood and sense-of-belonging were significantly related. Housing status, gender, age, education, and marital status were not related to sense-of-belonging. Knowledge of the neighborhood was the most highly (0.52) related variable to community sense-of-belonging. No relationships were found between neighborhood utilization and neighborhood sense of belonging.