همكاري و خير جمعي در يك مجتمع‌ مسكوني

Cooperation and Collective Good in a Residential Complex

زندگي در مجتمع‌هاي مسكوني بدون همكاري و سازمان‌دهي كنش‌هاي جمعي دشوار است. ناديده گرفتن اهميت همكاري، سرمايه‌هاي كوچك و پراكنده را بي‌اثر كرده، تلاش‌هاي خرد و دارايي‌هاي جمعي افراد را هدر مي‌دهد ومحيط ناامني را براي افراد به وجود مي‌آورد؛ازاين‌رو در اين مقاله سعي شده است تا با استفاده از روش مطالعه ي موردي بر پايه ي تحليل نظريه يزمينه‌اي و مصاحبه با ساكنان مجتمع‌هاي مسكوني در شهر مشهد، به فهم ذهني آنان از همكاري دست‌ يابيم؛ بنابراين مجتمع مسكوني لاله در شهر مشهد را از تمام زوايا موردبررسي قرارداديم. بر اين اساس 35 مصاحبه ي نيمه ساختاريافته در مورد خانوار صورت گرفت. بر پايه ي تحليل يافته‌ها در مدل پارادايمي تحقيق، همكاري شكننده به‌عنوان هسته ي مركزي شناخته شد. ساختار محدود‌كننده به‌عنوان شرايط زمينه‌ساز اين امر مطرح گرديد؛ ساختارهايي كه افراد ممكن است قادر به تاثيرگذاري بر اين عناصر باشنـد ولي كنتـرلي بر آن‌ها ندارد.خصايص شخصي همكاري گريز، فاصله-ي تعاملي، ذهنيت منفي و كنترل مركزي ضعيف نيز ازجمله شرايط علي مدل براي شكل‌گيري همكاري شكنندهاست. پيامد چنين تعاملاتي اين است كه حتي اگر هنجارها و قواعد روشني در مجتمع وجود داشت باشد و انضباط حاكم باشد، اين شرايط بسيار ناپايدار است و در صورت وجود اقليت مفت بران، به‌سادگي خير جمعي مزبور مي‌تواند نابود شود.

It is difficult to live in a residential complex without cooperation and organizing collective action. Ignoring the importance of cooperation deactivates the effects of small and scattered investments of the residents, wastes small endeavors and collective assets and brings about an unsecure environment for individuals. As a result, it has been attempted to investigate residents’ perceptions of cooperation and its components through Grounded theory and interviewing residential complexes’ residents in Mashad city. Thus, Laleh residential compex was studied in the present research from different aspects and angels. Therefore, 35 semi- structured interviews were carried out. On the basis of the analysis of findings within the research paradigm, it was found that fragile cooperation constituted the core. Constraining structure was presented as the underlying conditions. The structures people may be able to influence but they have no control over them. Individual charactersitics such cooperation evasion, interactional gap, negativitism, and weak central control are among the causal conditions that lead to “ fragile cooperation ”. The consequences of such interactions is that even if clear norms and rules prevail in the complex and that there is a descipline in the complex, these conditions are very unstable. And in case there are few number of free riders, the mentioned common good can be easily lost.