روش جديد اصلاح بدشكلي گوش سگي (dog-ear) در فلپ‌هاي ناحيهي سر (scalp): گزارش 16 بيمار

A new technique for correction of dog-ear in scalp flaps

سابقه و هدف: نقايص بافتي در ناحيه‌ي سر ممكن است به علل گوناگون از قبيل تروماها، سوختگي، رزكسيون ضايعات تومورال و ضايعات مادرزادي ايجاد شود. در مواردي كه عمق زخم‌ها به ناحيه‌ي استخواني رسيــده يا بافت‌هاي زيرين را نيز درگير كرده است، اغلب به پوشش فوري با بافت‌هاي عروق‌دار به صورت فلپ‌هاي گوناگون نياز است. ضمن انجام فلپ‌هاي موضعي، يكي از مسايلي كه اغلب جراحان با آن مواجه مي‌شوند، پيدايش گوش سگي (dog-ear) در انتهاي زخم است. پيدايش گوش سگي به علت افزايش تراكم بافت لبه‌هاي زخم در حين اعمال جراحي فلپ‌هاي انتقالي (transposition) در ناحيه‌ي پايه‌ي فلپ شايع است. اين عارضه، در تنه و اندام‌ها، اغلب به علت عدم اهميت پايه‌ي فلپ، در همان مرحله‌ي اول، با رزكسيون مستقيم قابل درمان است. اصلاح گوش سگي در صورت و اسكالپ، به جهت باريك بودن پايه‌ي فلپ و احتمال آسيب عروقي پايه‌ي فلپ، بايد به صورت تاخيري و در مرحله‌ي دوم انجام گردد (1). با روش ارايه شده در اين مقاله، اصلاح گوش سگي در همان مرحله‌ي اول با حفظ خون‌رساني فلپ (شبكه‌ي عروقي همراه گاليا) انجام مي‌گيرد. ضمناً با اين روش، در مناطقي كه اعصاب حسي يا حركتي نيز در ناحيه‌ي پايه‌ي فلپ در محل گوش سگي مي‌باشند، مثل ناحيه‌ي فرونتال يا ناحيه‌ي تمپورال، از آسيب به آنها خودداري مي‌شود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به صورت گذشته‌نگر، براي بررسي ميزان موفقيت اين روش در برداشتن گوش سگي در 16 بيمار كه به علت دفكت‌هاي اسكالپ، با فلپ چرخشي اسكالپ توسط مولف ترميم شده بودند، انجام شد. روش عمل به اين صورت بود كه در قسمت داخلي فلپ‌ها، رزكسيون پوست و زير جلد تا زير فوليكول مو انجام گرفت ولي لايه گاليا و عروق و اعصاب حفظ شده و با پليكاسيون اين قسمت به زير فلپ پوست ترميم شد. يافته‌ها: 16 بيمار با ميانگين سني 40 سال، بررسي شدند. بيماران همگي مرد بودند. اندازه‌ي ديفكت بطور متوسط 190 سانتي‌متر مربع بود و به مدت حداقل 6 ماه، پيگيري شدند. عوارضي از قبيل نكروز فلپ، اختلال حسي- حركتي ملاحظه نگرديد. در اين سري از بيماران، نياز به عمل مجدد بعد از برداشتن گوش سگي ديده نشد. نتيجه‌گيري: با انجام روش ارايه شده در اين بررسي، درمان گوش سگي بدون عارضه‌ي خون‌رساني فلپ و بدون اختلال حسي و حركتي، نياز به عمل دوم را هم مرتفع مي‌كند.

Background and Aim: Trauma, burn, neoplastic resections, congenital lesions and etc. cause scalp defects. Full thickness involvement or bone exposure needs coverage with vascularized tissues or flap. Repairing with local flaps causes dog ears. This problem is more prevalent in the base of the transposition scalp flaps. Dog-ear in trunk or extremities can be repaired in the same surgery but in scalp due to possibility of pedicle injury, correction of dog-ear is postponed to second stage. This article explains a new technique to repair dog-ear of scalp flap in the first surgery without injury to neurovascular plexus of the flap. Materials and Methods: This retrospective study consisted of 16 male patients with scalp defects. The dog-ear of the scalp flaps was corrected by this technique. At first the skin and subcutaneous layers were removed. Galea and neurovascular plexus were preserved, next galea was plicated under the flap and skin defect was repaired. Results: The mean age of patients was 40 years. The mean size of defects was 190 cm. No complication or necrosis was detected during follow up period of at least 6 month. ‍Conclusion: This technique is suggested for dog-ear correction in scalp flaps without sacrifice of neurovascular bundles and in the same surgery.