فقه توليد، انباشت و كاربرد سلاح‌هاي غيرمتعارف با محوريت فقه اماميه

Jurisprudence of Producing, Accumulating, and Using non-Conventional Arms Based on Imami Jurisprudence

مسيله ممنوعيت توليد، انباشت و به‌كارگيري سلاح‌هاي غيرمتعارف، اعم از هسته‌اي، شيميايي و ميكروبي از مسايل جهاني و مطرح در دوران معاصر است. نوشتار حاضر نيز ـ به سهم خود ـ به اين مسيله مهم از نظر شريعت اسلام با محوريت فقه اماميه پرداخته‌است. در اين مقال، ابتدا به بيان نظر فقيهان مسلمان در اين ارتباط و اسناد پشتيبان آن پرداخته، در ادامه، به توضيح نظر رهبر انقلاب اسلامي ايران ـ حضرت آيت‌الله خامنه‌اي ـ و ماهيت‌شناسي آن مي‌پردازيم. گستره انديشه حرمت را از جهت زمان و مكان، مورد كاوش قرار داده، به برخي پرسش‌‌ها در اين زمينه پاسخ داده و سر انجام در پيوند با اقتضايات و لوازم فتواي رهبري، در مقايسه با تعهد جمهوري اسلامي در N.P.T مطالبي را بيان مي‌نماييم.

Prohibition of producing, accumulating, and using non-conventional arms (whether nuclear, chemical, and microbial) are among global and controversial issues in the contemporary age. The present writing has discussed this issue from the viewpoint of Islamic Shari‘ah and based on Imami jurisprudence. In the first step, opinions of Muslim jurists about this point and documents supporting them have been discussed. In what follows, the idea of the Supreme Leader of the Islamic Revolution of Iran- Ayatullah Khamenei has been explained and attempts have been made to know its nature. The limits of this prohibition have been explored in time and location and some questions in this regard have been replied. In conclusion, concerning consequences of the Fatwa issued by the Supreme Leader as compared to the commitment of Islamic Republic of Iran in NPT, the author explains some points.