اثربخشي درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن در كاهش اضطراب بيماران كرونر قلبي: با پيگيري دو ماهه

The efficacy of cognitive therapy based on presence of mind in reduction of anxiety in patients with coronary heart disease: with a 2 month follow up

مقدمه: از مسايل مهمي كه بيماران قلبي با آن روبرو هستند مشكلات روحي و رواني همچون اضطراب مي باشد، كه تقريباً 65 درصد بيماران آن را تجربه مي كنند و به همين سبب موجب تاخير در بازگشت به كار، كاهش كيفيت زندگي و افزايش خطر مرگ مي شود. هدف از اين پژوهش تعيين و مقايسه ميانگين اضطراب مبتلايان قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در دو گروه (كنترل و آزمايش) بود. مواد و روش ها: اين پژوهش، مطالعه اي آزمايشي، دو گروهي و سه مرحله اي است كه بر روي 40 مرد مبتلا به بيماري كرونر قلب كه به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند انجام شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه اضطراب بك بود و به منظور دستيابي به نتايج از نرم افزار19 SPSS و تحليل كوواريانس استفاده شد. شركت كنندگان در اين پژوهش قبل، بعد و در دوره پيگيري مداخله به كمك پرسشنامه اضطراب بك مورد بررسي قرار گرفتند يافته ها: با توجه به يافته ها ملاحظه شد كه اضطراب مبتلايان بعد و دو ماه بعد از مداخله كاهش قابل توجهي در مقايسه با قبل از مداخله داشته است و با سطح 01/0 < P در گروه آزمايش تفاوت آماري معني داري مشاهده گرديد بحث و نتيجه گيري: با توجه به تاثير درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن بر ميزان اضطراب مبتلايان و تداوم اثر آن، به كارگيري اين روش در همه سطوح پيشگيري و درمان مبتلايان به بيماريهاي جسمي ضروري بنظر مي رسد.

Background : Psychological problems such as anxiety is amongst important problems that patients with cardiovascular disease encounter with, and about 65% of the patients experience it, which results in delay to return to work, reducing quality of life and increase in risk of mortality. The aim of this research was to determine and compare the mean of anxiety in these patients, before, after and two months after intervention in both case and control groups. Materials and Methods: This research is an experimental study and consists of two groups and three stages which carried at on 40 male patients with coronary heart disease, selected randomly, as case and control. Data gathering tool was Beck anxiety inventory. The data were analyzed by covariance test and SPSS v.19 software. The Anxiety test was administered to the both groups before and after the intervention and during follow up period. Results: The results showed a significant difference between anxiety of the patients before, after, and two month after intervention. (P < 0.001) Conclusion: Regarding the effect of cognitive therapy based on presence of mind on anxiety of the patients and its long effect, to make use of this method seems necessary in all levels of prevention and treatment of the patients with physical diseases.