عنوان مقاله :
بررسي تنوع گونه اي، ساختاري و كاركردي جوامع علف هاي هرز باغات پسته شهرستان بردسكن
پديد آورندگان :
الهي، صغري نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي مشهد, , , صدرآبادي حقيقي، رضا نويسنده , , عليمرادي، ليلا نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389 شماره 0
كليدواژه :
شاخص غالبيت سيمپسون , يكنواختي , غناي گونه اي , شاخص تنوع شانون وينر , فراواني نسبي
چكيده فارسي :
به منظور بررسي ساختار و تنوع گونه اي جوامع علف هاي هرزباغات پسته بردسكن، تعداد 33 باغ از 12 روستاي اين شهرستان در سال زراعي 87-88 مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري با توجه به مساحت باغ ها بطور تصادفي و براساس الگويW با استفاده از كوادرات هاي 1×1 متر مربعي انجام شد. در اين تحقيق 44 گونه علف هرز از 15 خانواده گياهي شناسايي شد كه در بين آنها تعداد گونه هاي دو لپه اي (31 گونه) بيشتر از تك لپه اي ها (13 گونه ) بود. هم چنين در اين جامعه تعداد 26 گونه علف هرز سه كربنه و 18 گونه علف هرز چهار كربنه و 28 گونه علف هرز يك ساله و 13 گونه علف هرز چند ساله مشاهده شد. خانواده هاي Chenopodiaceae و Poaceae با 9 و 12 گونه به ترتيب بيشترين غناي گونه اي را در خانواده هاي دو لپه اي و تك لپه اي داشتند. مهمترين علف هاي هرز تك لپه يكساله شامل سوروف)، علف انگشتي sanguinalis(L.)Scop.) Digitaria (، دم روباهي سبز) Setaria viridis(L.)Beauv. ( بودند. علف هاي هرز اويار سلام(Cyperus rotundus L.) ، پنجه مرغي (Cynodon dactylon (L.) Pers. (Bogdan)) و پيچك (Convolvulus arvensis L.) مهمترين علف هاي هرز چند ساله بودند. باغات مورد بررسي از نظر ميانگين تراكم، فراواني و يكنواختي علفهاي هرز درسطح تشابه 75 % در هفت خوشه و از نظر ميانگين تراكم نسبي، فراواني نسبي و يكنواختي نسبي گونه ها در هشت خوشه قرارگرفتند. دامنه تغييرات شاخص تنوع شانون وينر بين 3/2 و16/0 و دامنه تغييرات شاخص غالبيت سيمپسون بين97/0 و17/0 بود. تفاوت در شاخص هاي تنوع گونه اي و غالبيت خوشه ها با ميزان و نوع عمليات مديريتي در باغات ارتباط داشت.
چكيده لاتين :
To study weed species diversity and community structure in pistachio (Pistacia vera L.) orchards in 33 orchards of 12 villages an investigation was conducted in Bardaskan County, Khorasan Razavi Province, Iran during 2008-2009. Weed population sampling was conducted in a w shape method using 1m² quadrate. The results showed that the weeds of pistachio orchards were belonging to 15 families and 44 species. dicotyledons (31 species) were more than monocotyledons (13 species). Such as in this community, weed species of C3, C4, annual and perennial were 26, 18, 28 and 13, respectively. The majority of weed species were belonging to the plant families of chenopodiceae (9 species) and poaceae (12 species) amongst dicotyledons and monocotyledons, respectively. the most important species of monocotyledon annual weeds were including Echinochloa crus-gali, Digitaria sanguinlis, Setaria viridis and perennial weeds were including Cyperus routundus, Cynodon dactylon and convolvulus arvensis. Weed species were grouped in seven clusters for density average, frequency and uniformity (similarity 75 percent) whereas in eight clusters for relative density average, relative frequency and relative uniformity (similarity 75 percent). Amplitude changes of Shannon-winter diversity index were between 2.3 and 0.16 and of Simpson dominant index were between 0.97 and 0.17. The difference among indices of biodiversity and dominant clusters were relative to scale and type of management practices
عنوان نشريه :
بوم شناسي كشاورزي
عنوان نشريه :
بوم شناسي كشاورزي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان