جغرافياي تاريخي سرزمين مَكران

Historical Geography of Makrān

مُكران منطقه ای وسیع در جنوب شرقی فلات ایران بود كه مرزهای آن از كرمان در غرب تا حدود سند در شرق كشیده شده بود. این ناحیه وسیع از شمال به سیستان و از جنوب به دریای مكران (عمان) محدود بود. مَكران، ماكا، میكا، مُوكران، گدروزیا، ژدروزیا و... نامهایی است كه در دوره های مختلف تاریخی به این ناحیه اطلاق می شده است. گستردگی مرزهای این ناحیه و موقعیت خاص جغرافیایی آنجا در كنار دریای عمان سبب شده بود شهرهایی با آب و هوای متفاوت در این ناحیه ایجاد شده و زمینه برای كشت انواع محصولات سردسیری و گرمسیری فراهم باشد. این تنوع آب و هوایی و محصولات، باعث شده بود این ناحیه به هندوستان كوچك مشهور شود. این مقاله سعی در بررسی حدود جغرافیایی مكران، به همراه شرح دقیقی از شرایط آب و هوایی، محصولات، جانوران، معادن و ...این ناحیه با روش توصیفی- تحلیلی دارد.

Makrān or Mukrān was a vast region in the south eastern plateau of Iran, whose border extended from Kerman on the west to Sind on the east. This extended area was limited to Sistan on the north and Makrān Sea (Sea of Oman) on the south. Makrān, Mākā, Mīkā, Mukrān, Gidruziyā, Zhidruziyā, etc. are the names applied to this region in different historical periods. The expanse of this region’s borders and its special geographical situation next to the Sea of Oman gave rise to some cities with different climates in this area and the ground was prepared for planting various temperate and tropical products. This climate and products variety caused this area to be renowned as little India. Under the title “Historical Geography of Makrān”, this article tries to study the geographical border of Makrān and to give an accurate explanation of the climate condition, products, animals, mines, etc. of this area with a descriptive-analytical method.