بررسي تأثير تمرينات ذهني بر بهبود كيفيت زندگي مردان سالمند 60 تا 80 سال

Effects of mental practices on quality of life in elderly men (60-80yrs)

زمينه و هدف: جمعيت سالمندان در دنيا و نيز ايران به علت پيشرفت هايی كه در سيستم بهداشت حاصل گرديده است رو به افزايش گذاشته است؛ از اين رو توجه به كيفيت زندگی اين قشر ازجامعه از اهميت بسزايی برخوردار است. مشكلات جسمی و تعادلی از عوارض پروسه سالمندی می باشد و در نتيجه بر روی كيفيت زندگی سالمندان نيز تاثير می گذارد. يكی از روش های مطرح در بهبود تعادل سالمندان، انجام تمرين ذهنی است. تمرين ذهنی به معنای مرور شناختی يك مهارت فيزيكی است بدون اينكه حركات بدنی واضح و آشكاری صورت گيرد. هدف اين مطالعه بررسی تأثيرتمرين ذهنی يك مهارت حركتی بر بهبود كيفيت زندگی مردان سالمند 60 – 80 سال می باشد. روش بررسی: اين مطالعه به صورت كارآزمايی بالينی تصادفيِ ( RCT ) يكسو كور می باشد و به تأييد كميته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشكی تهران رسيده است( Irct ID: IRCT201107041722N3 ). سالمندان تحت بررسی شامل 44 مرد سالمند 80-60 سال ساكن در آسايشگاه سالمندان كهريزك بودند و بر اساس معيارهای ورود به اين مطالعه وارد گرديدند. پس از ارزيابی اوليه، كليه سالمندان با تصادفی سازی در دو گروه آزمايش( Mental Practice ) با ميانگين سنی 32/4 ± 18/73 و گروه كنترل با ميانگين سنی 62/5 ± 09/71 قرار گرفتند. ارزيابی كيفيت زندگی سالمندان با تست 36 SF قبل از شروع مداخله ی درمانی (ارزيابی اوليه)، دو هفته پس از انجام مداخله (پيگيری كوتاه مدت) و 3 ماه پس از انجام مداخله (پيگيری بلند مدت) صورت گرفت. سالمندان گروه آزمايش به مدت 4 هفته تمرين ذهنی يك مهارت حركتی را انجام داده و طی اين دوره سالمندان گروه كنترل هيچ گونه تمرين ذهنی انجام ندادند. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه نمرات تست 36 SF در بُعد وضعيت فيزيكی بعد از مداخله تمرين ذهنی در مقايسه دو گروه كنترل و آزمايش تفاوت معناداری را ايجاد نموده است كه در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل افزايش بيشتری داشته است. با اين وجود، نمرات تست در بُعد وضعيت ذهنی و نمره كل تست در طی سه مرحله ارزيابی در مقايسه دو گروه، تغيير معنی داری نداشته است. نتيجه گيری: نتايج حاصل از اين پژوهش نشاندهنده تأثير اختلاف معنی دار تمرينات ذهنی تنها بر بُعد وضعيت فيزيكی سالمندان می باشد. با اين وجود، نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه اين نوع تمرين ذهنی بر بُعد وضعيت ذهنی و نيز نمره كل كيفيت زندگی سالمندان تاثير معنی دار نداشته است. كليد واژه ها: كيفيت زندگی، تعادل، تمرين ذهنی، مردان سالمند

Background and Aim: The number of elderly population in the world and also in Iran has increased due to health improvements and therefore, the quality of life has been focused in this group of population. Physical disabilities and particularly balance disturbances are among the consequences of the ageing process and hence, would affect the quality of life in elderly population. Mental practice is in fact the cognitive review of a physical skill without performing obvious bodily movements. The purpose of this study was to investigate the effect of mental practice of a movement skill on improvement of the quality of life in elderly men (60-80 yrs).   Materials and Methods: This was a Single blind Randomized controlled trial (RCT) study. The study was approved by the research ethics committee of the Tehran university of medical science (Irct ID: IRCT201107041722N3). The elderly population was 44 elderly men (60-80 yrs.) who were living in Kahrizak Nursing Home. They were randomly assigned in two groups and entered the study based on inclusion criteria. After baseline assessment, the quality of life of all of participants were assessed by SF36 test and also at 3 various stages (i.e. respectively, before the beginning of ,baseline assessment; two weeks after intervention ,short term follow up; and 3 months after intervention, long term follow up). Elderly population in the intervention group did mental practice of one movement skill for 4 weeks and during this periods, the control group did no mental practice.   Results: The results of our study showed the scores of SF36 in physical component, after the intervention of mental practice, have had a significant difference between the control and intervention groups. Although test scores in mental component and the whole test score showed no significant difference between the case and control groups at 3 stages of assessments.   Conclusion: The results of this study showed the significant effects of mental practices on physical component of SF36 in elderly population. However, these results also showed that this type of mental practice had no significant effects on mental component and total score of SF36.   Key Word: Quality of life, Balance, Mental practice, Elderly men