بررسي تأثير اجراي برنامه چندبعدي پيشگيري از سقوط بر وقوع سقوط و كيفيت زندگي سالمندان ساكن سراي سالمندان

Effect of a Multidimensional Fall Prevention Program on Incidence of Falling and Quality of Life among Elderly

  زمينه و هدف: سقوط يكی از مشكلات شايع دوران سالمندی است كه به سبب بروز تغييرات حسی- حركتی رخ می‌دهد. سقوط موجب عوارض جسمی، روحی، مالی و كاهش كيفيت زندگی سالمندان می‌شود . از آن‌جا كه سقوط پديده چند عاملی است، بنابراين برای پيش‌گيری بايستی به صورت چندبعدی عمل نمود . اين مطالعه با هدف بررسی تأثير اجرای برنامه چندبعدی پيش‌گيری از سقوط بر وقوع سقوط و كيفيت زندگی سالمندان اجرا گرديده است .   روش بررسی: اين مطالعه نيمه تجربی با طراحی قبل و بعد در مورد 60 سالمند ساكن سرای سالمندی كامرانی شهر قدس انجام يافته است. مداخله چندبعدی با آموزش به سالمند و مراقبان، ورزش (ورزش كششی، تعادلی، قدرتی) و اصلاح محيطی صورت گرفت. قبل و پس از 6 ماه از شروع مداخله داده‌ها با استفاده از فرم ثبت دفعات سقوط و پرسشنامه كيفيت زندگی Liepad جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری t مستقل، t زوج، آنووای يك طرفه، من‌ويتنی، كروسكال واليس و ويلكاكسون در نرم‌افزار SPSS v.16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند .   يافته‌ها : نتايج پژوهش اختلاف معناداری در تعداد دفعات سقوط سالمندان و كيفيت زندگی سالمندان بعد از 4 ماه مداخله و2 ماه پيگيری در نمونه‌های مورد پژوهش نشان داد (001/0 p< ) .   نتيجه‌گيری: با توجه به تأثير اجرای برنامه چندبعدی پيش‌گيری از سقوط بر كاهش دفعات سقوط و بهبود كيفيت زندگی سالمندان می‌توان اين روش را در سراهای سالمندی و همچنين در منازل برای سالمندان به اجرا در آورد .   

  Background & Aim: Falling is common among elderly due to changes in sensory–motor function. Falling causes physical, emotional and financial problems and decreases the quality of life in elderly. Since the causes of falling are multifactorial, multi-dimensional approaches should be considered to prevent it. This study aimed to investigate the effect of a multidimensional fall prevention program on the incidence of falling and quality of life among old people living in nursing homes.   Methods & Materials: This before-after quasi-experimental study was conducted on 60 old people living in nursing homes who met the inclusion criteria. Multidimensional fall prevention program was focused on: 1- exercise (stretching, balance, and strength); 2-training classes for caregivers and elderly and; 3-environmental modification. Data were collected before and six months after the intervention using demographic and illness form, fall frequency form and the LEIPAD questionnaire. Collected data were analyzed using the paired t-test, one-way ANOVA, Mann-Whitney and Wilcoxon tests in the SPSS-16 .   Results: Before and six months after the intervention, the mean frequencies of falling were 2.00 (±0.70) and 0.20 (±0.55), respectively. The mean scores of quality of life before and six months after the intervention w ere 56.48 (±10.45) and 77.43 (±10.45), respectively. Results indicated that there were statistically significant difference between the study participants before and six months after the intervention regarding falling frequency (P<0.001) and quality of life score (P<0.001).   Conclusion: The multi-dimensional fall prevention program decreased the fall frequency and increased quality of life of participants. Health care providers, particularly nurses can use the prevention program to diminish falling incidence among elderly and improve their quality of life.