اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر شادكامي و خودكارآمدي زنان سرپرست خانوار

The Effectiveness of Emotional Regulation on Happiness and Self -Efficacy of Female- Headed Households

هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير آموزش تنظيم هيجان بر شادكامي و خودكار آمدي زنان سرپرست خانوار بود. روش پژوهش از نوع نيمه تجربي (پيش آزمون- پس آزمون) با گروه كنترل بود. جامعه اين پژوهش را تمامي زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزيستي شهر ياسوج تشكيل دادند كه 30 نفر از اين زنان با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي، انتخاب گرديدند و به تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه شادكامي آكسفورد و پرسش نامه خودكارآمدي شرر استفاده شد. پس از انتخاب تصادفي گروه هاي آزمايش و كنترل، آموزش تنظيم هيجان بر روي گروه آزمايشي به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي به صورت 2 جلسه در هفته اجرا گرديد. پس از اتمام برنامه آموزشي از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده هاي بدست آمده با استفاده از روش آماري تحليل كواريانس، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از داده ها نشان داد، آموزش تنظيم هيجان با كنترل اثر پيش آزمون، مي تواند باعث افزايش شادكامي و خودكارآمدي زنان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شود. برخورداري از مهارت تنظيم هيجان مي تواند افراد را در موقعيت هاي هيجاني كنترل و هدايت نموده و منجر به عملكرد بهتر آنها در اين موقعيت ها شود. افرادي كه مجهز به تنظيم هيجان هستند شادي بيش-تري را تجربه مي كنند و به دليل توانايي كنترل موقعيت ها، كارآمدتر مي باشند.

This study aimed to investigate the effect of emotional regulation on happiness and self -efficacy of female -headed households. Method of the study was semi- empirical (pretest and posttest) with a control group. The statistical population included all female-headed households supported by the welfare organization of Yasuj and 30 of these women with multi-stage cluster sampling method were selected and assigned to experimental and control groups respectively. The Oxford Happiness Questionnaire and Scherrerʹs self-efficacy questionnaire were used to collect data. After randomly selecting test and control groups, emotional regulation training on the experimental group for 8 sessions of 90 minutes in 2 sessions per week was performed. After completing the curriculum, both groups were assessed. The data was statistically analyzed by using covariance analysis. The results showed that emotional regulation training with the control of pretest effect can increase happiness and self-efficacy among the experimental group compared with the control group. Emotional regulation skills contribute to have better performance in emotional situations and they experience more happiness and are more effective because they can control the situations better.