رزيابي اتصال گونه هاي كانديدا آلبيكنس مقاوم به فلوكونازول در مقايسه با گونه كانديدا گلابراتا بر روي دو رده ي سلولي واژن و روده

Evaluating the Adherence of Fluconazole Resistant Candida albicans Species in comparison with Candida glabrata Species on Vagina and Intestine Cell Lines

سابقه و هدف: ولوواژينيت كانديديايي يكي از شايع ترين عفونت هاي دستگاه تناسلي زنان است كه بر اثر رشد بيش از حد گونه هاي كانديدا به ويژه كانديدا آلبيكنس ايجاد شده و به صورت مزمن و عود كننده در مي آيد. كانديدا گلابراتا نيزدومين يا سومين عامل كانديديازيس بعد از كانديدا آلبيكنس مي باشد. پس از استفاده گسترده و افزايش درمان هاي سركوب كننده سيستم ايمني همراه با درمان ضدقارچي، فراواني عفونت هاي مخاطي و سيستماتيك ناشي از كانديدا گلابراتا به طور قابل ملاحظه اي افزايش يافته است. فلوكونازول يكي از داروهاي متداول جهت درمان بوده، ولي مقاومت هايي نيز در ارتباط با آن ديده شده است. اولين گام در ايجاد عفونت اتصال به سلول هاي اپيتليالي مي باشد. اين پژوهش به منظور بررسي اتصال كانديدا آلبيكنس و كانديدا گلابراتاي حساس و مقاوم به فلوكونازول بر سطوح رده هاي سلولي و روده صورت گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه 160 سواب واژينال از بيماران مشكوك به كانديديازيس تهيه و سپس نمونه ها در محيط سابورو دكستروز آگار و پس از آن در محيط افتراقي كروم آگار كشت داده شدند. براي شناسايي قطعي گونه هاي كانديداي مورد نظر، روش مولكولي RFLP-PCR اجرا گرديد و كانديدا آلبيكنس و كانديدا گلابراتا براي مطالعه انتخاب شدند. در ادامه رده هاي سلولي Hella و HT29 در محيط DMEM غني شده يا FBS كشت داده شدند. سپس 106 سلول مخمري شمارش و با هركدام از رده هاي سلولي در پليت 96 خانه اي كشت داده شده و پس از انكوباسيون، تعداد سلول هاي اتصال يافته و اتصال نيافته با كشت بر روي محيط سابورودكستروزآگار و شمارش تعداد كلني به دست آمد. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه نمونه هاي باليني مقاوم به فلوكونازول بوده و قدرت و تمايل اتصال سلول هاي كانديدا گلابراتابه سلول هاي اپيتليال واژن نسبت به كانديدا آلبيكس بيشتر است اما درمقابل قدرت و تمايل اتصال سلول هاي كانديدا آلبيكس به سلول هاي اپيتليال روده نسبت به سلول هاي كانديدا گلابراتا بيشتر مي باشد . نتيجه گيري: تحقيقات انجام شده نشان داد كه كانديدا گلابراتا تمايل بيشتري براي اتصال به سلول هاي واژن دارد. با توجه به اينكه اطلاعات اندكي راجع به واكنش بين كانديدا گلابراتا و سيستم ايمني ذاتي وجود دارد، لذا توجه به شناخت اين واكنش ها و عوامل موثر در اتصال گونه هاي كانديدا به سطوح اپيتليالي ميزبان در شناخت پاتوژنز بيماري و ارايه روش هاي درماني مناسب تر از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد.

Aim and Background: Vulvovaginal candidiasis is one of the most common female genital tract infections that is caused by overgrowth Candida species, especially Candida albicans and sometimes becomes chronic and recurrent form. Candida glabrata is the second or third leading cause of candidiasis after C. albicans. Following the widespread and increased use of immunosuppressive therapy along with broad-spectrum antimycotic therapy, the frequency of mucosal and systemic infections caused by C. glabrata has increased significantly. Fluconazole is one of the most common drugs used for treatment of this type of candidiasis but resistant is also seen. The first step in infection is adherence to epithelial cells. This study was designed to evaluate the adherence of fluconasole sensitive or resistant Candida albicans and Candida glabrata to Vagina and Intestine cell lines. Material and Methods: In this study, 160 vaginal swabs were collected from women with vaginal candidiasis. Then samples were cultured on Sabaouraud Dextros Agar and Chromagar for morphologic analysis. For final identification of Candida species the PCR-RFLP was done and C. albicans and C. glabrata were selected for our study. Hella and HT29 cell line cultured in DMEM medium supplemented with FBS. The yeast cells were adjusted to 1×106 cell and then cultured with definite number of each cell line separately in 96- well micro plate and incubated in 37°C for 24 hours. After this period, the number of adherent and non-adherent cells was counted by culture on Sabaouraud Dextros Agar and colony count assay. Result: According to our result, the clinical isolates are resistant to fluconazole and C. glabrata isolates had more ability to adhere to vaginal epithelial cells compared with C. albicans; but, in contrast, C. albicans had more ability to adhere to intestinal epithelial cells rather than C. glabrata. Conclusion: This research showed that C. glabrata had more ability to adhere to vaginal cells. As regards, there is little information about the reaction between C. glabrata and innate immune system, Therefore, recognition of the reactions and factors that mediate adherence to host epithelial surfaces has a particular importance for finding new aspects in the pathogenesis and a more suitable treatment for the disease