پيوند انديشه عرفاني مولانا با محيط زيست

Connection between Mystical Thought of Moulana and Environment

چالش‌هاي زيست محيطي ازجمله مباحث مهم در چند دهه اخير است و حوزه هاي گوناگون علمي كوشيده‌اند راهكارهايي را جهت برون رفت از آن ها ارايه نمايند. با بررسي دقيق متوجه مي شويم كه در انديشه عرفاني مولانا ظرفيت ها و مولفه-هايي وجود دارد كه مي توانند نگرش غلط انسان ها را در تعامل با محيط زيست اصلاح و يا حداقل تعديل نمايد. اعتقاد مولانا به خالقيت و فاعليت مطلق خداوند، وحدت وجود و تجلي خداوند در عالم به انسان مي آموزاند كه عالم از انسجام و يكپارچگي خاصي برخوردار است و احترام به موجودات عالم و رعايت حرمت آن ها، احترام به شيونات الهي است. همچنين به خاطر سريان عشق الهي در كل عالم، سير موجودات به سوي كمال و خالقشان است و تخريب و آزار انسان، مانع از اين سير خواهد بود. درنهايت، توجه مولانا به موضوعاتي همچون جاندار بودن عالم، تغيير و تحول دايمي موجودات و تكلّم آن ها، غرور انسان و تسلط منفعت-طلبانه اش را بر ديگر موجودات تعديل خواهد كرد.

Environmental challenges are among the significant issues of the recent decades, but other disciplines too have tried to find out some solutions to these challenges. A precise study of Moulana’s thoughts would indicate that there are some capacities and factors in his thought that can correct or moderate man’s wrong interaction with the environment. Moulana’s faith in absolute creativeness and acting of God, unity of being and manifestation of God in the universe teaches man that the universe enjoys a specific integrity and solidarity and that respecting the creatures and observing their sanctity is tantamount to respecting the divine statuses. Also due to prevalence of the divine love in the universe, creatures move towards perfection and towards their Creator, while man’s disturbances and destruction is an obstacle in this process. Finally, Moulana’s attention to such issues as the liveliness of the universe, perpetual evolution and change of the beings and their ability to speak would balance man’s pride and his utilitarian domination over other beings.