عنوان مقاله :
بررسي تحمل به شوري گونه بومي علف گندمي بياباني (Agropyron desertorum L.)
عنوان فرعي :
Evaluation of salt tolerance in desert wheatgrass (Agropyron desertorum L.)
پديد آورندگان :
تاجمير رياحي، راحيل نويسنده 1دانشگاه آزاداسلامي واحد خوراسگان، باشگاه پژوهشگران جوان، اصفهان، ايران , , اعتمادي، نعمت اله نويسنده 2گروه علوم باغباني، دانشكده كشاورزي، دانشگاه صنعتي اصفهان , , مرتضايي، فروغ نويسنده 1دانشگاه آزاداسلامي واحد خوراسگان، باشگاه پژوهشگران جوان، اصفهان، ايران , , صادقي، امير نويسنده گروه علوم باغباني، دانشكده كشاورزي، دانشگاه صنعتي اصفهان ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 7
كليدواژه :
پرولين , آنزيمهاي آنتي اكسيدانت , گونه بومي , محتواي آب نسبي , نشت يوني
چكيده فارسي :
در اكثر نقاط ايران به دليل وجود شوري آب و خاك مشكلات زيادي در زمينه پرورش چمن در فضاي سبز شهري وجود دارد. يكي از راهكارهاي مناسب جهت حل اين مشكل استفاده از گياهان بومي متحمل به شوري ميباشد. بر اين اساس پژوهشي به منظور بررسي تاثير چهار سطح شوري (شاهد با شوري 36/0، 4، 8 و 16 دسي زيمنس بر متر) بر شاخصهاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك در گونه بومي علف گندمي بياباني به صورت طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار به اجرا در آمد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد با افزايش شوري رنگ، وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه، محتواي آب نسبي برگها و ميزان پتاسيم موجود در اندام هوايي و ريشه كاهش يافت. همچنيين شوري باعث افزايش سديم اندام هوايي و ريشه، نشت يوني برگها، پرولين و فعاليت آنزيمهاي كاتالاز، پراكسيداز، آسكوربات پر اكسيداز گرديد. با توجه به كاهش كيفيت ظاهري (رنگ)، محتواي آب نسبي برگها و همچنين افزايش نشت يوني غشا به نظر مي رسد افزايش توليد پرولين و فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيداني نتوانسته است خسارات ناشي از تنش شوري را كاهش دهد. تمامي شاخصهاي اندازه گيري شده در اين آزمايش از همان شوري 4 دسي زيمنس بر متر تفاوت معنيداري را با شاهد نشان داد. به طور كلي نتايج اين آزمايش نشان داد گياه علف گندمي بياباني حساس به شوري بوده و تحمل آن كمتر از 4 دسي زيمنس بر متر ميباشد.
چكيده لاتين :
Because of water and soil salinity, there are many problems for turfgrass in Iran. Use of salt tolerant native plants is one of the appropriate ways for solving these problems. This study was undertaken to evaluate effects of four levels of salinity (less than2, 4, 8 and 16 ds/m) on morphological and physiological characteristics in native grass, Wheatgrass (Agropyron desertorum). The experiment was performed based on randomized complete block design with three replications. The results showed that salinity stress decreased turfgrass quality (TQ), fresh and dry weight of shoots and roots, relative water content (RWC) and root and shoot potassium contents. Also, salinity stress increased shoot and root sodium contents, electrolyte leakage (EL), proline contents and activity of enzymes. According to reduction in TQ and RWC and increase in EL under salinity stress, it seemed that increasing in proline contents and enzymes activities was not be able to reduce the damage caused by stress. All of the measured parameters in this study showed the significant differences with control plant in 4 ds/m salinity level. The results showed the wheatgrass was salt-sensitive and its salt tolerance was less than 4 (ds/m).
عنوان نشريه :
فرآيند و كاركرد گياهي
عنوان نشريه :
فرآيند و كاركرد گياهي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 7 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان