آزادي معنوي در قرآن و حديث

يكي از مهمترين نيازمنديهاي انسان كه در سايه آن مي تواند سير تعالي و تكامل را طي نمايد آزادي از جنبه هاي مختلف مي باشد. در اين ميان آنچه مي تواند انسان را تا سرحد مقام الوهيت و خليفه اللهي به پيش برد آزادي هاي معنوي است. آزادي معنوي يعني اينكه انسان در درون و برون خودش موجود آزادي باشد و از زنجيرهاي هواي نفس، شيطان و دنيا اين سه عامل كلي سقوط انسان رهايي پيدا كند و خود را در مسير تعالي و تكامل و در نتيجه آزادي معنوي قرار دهد. در اين مسير دو اصل ضروري عبادت و ترك گناه يعني طهارت بايد رعايت گردد تا مراتب معرفت و محبت را بدست آورد و لذا پيغمبران آمده‏اند تا علاوه بر آزادي‏ اجتماعي به بشرراههاي بدست آوردن آزادي معنوي را به بشر نشان دهند. تنها آزادي اجتماعي مقدس نيست بلكه آزادي معنوي‏ هم مقدس است و آزادي اجتماعي بدون آزادي معنوي ميسر و عملي نيست و اينست درد امروز جامعه بشري كه بشر امروز مي‏خواهد آزادي اجتماعي را تامين كند ولي به دنبال آزادي معنوي نمي‏رود، يعني قدرتش را ندارد، چون آزادي معنوي را جز از طريق نبوت، انبيا ، دين و ايما ن نمي توان بدست اورد.