ديدگاه هاي متفاوت بشر به جايگاه طبيعت بر اساس نظرات آيين بودايي و آرا دكارت

انسان از آغاز زيست و زندگي بر كره خاكي تاكنون با طبيعت در تعامل بوده و در هيچ زمان يا مكاني نتوانسته است كه اين بده-بستان را قطع كند. انسان در دوره هاي مختلف تاريخي، ديدگاه هاي متفاوتي به جايگاه طبيعت داشته است. اين امر از تفاوت در نوع نگرش انسان به عالم هستي كه ريشه در باورها و اعتقادات او دارد؛ نشات مي گيرد. قبل از ظهور انديشه مدرن، ديدگاه بشر به جايگاه طبيعت متغير بود به طوري كه گاه طبيعت را با خدا يكي مي دانست و گاه آن را منزلي براي زندگي شيطان معرفي مي كرد. با آنكه چنين ديدگاه هايي به شدت متفاوت و متضاد به نظر مي رسد اما اصول حاكم بر آن مشترك است. با ظهور انديشه مدرن، اصول حاكم بر ديدگاه انسان به جايگاه طبيعت تغيير مي كند و طبيعت به موجودي بي جان و فاقد حق تبديل مي گردد كه تنها، ماده خام فعاليت هاي انساني را تامين مي كند. اصل حاكم بر اين انديشه در اغلب جريان هاي فكري شكل گرفته در ادامه يا بعد از انديشه مدرن نيز وجود دارد. در اين پژوهش سعي مي شود ديدگاه هاي مطروحه فوق با معرفي آرا و نظرات نمايندگان آن همچون آيين بودايي براي قبل از ظهور انديشه مدرن و آرا دكارت براي بعد از ظهور انديشه مدرن، تبيين، اصول حاكم بر آن تحليل و مقايسه گردد.