روند شكل گيري و رشد تصوف در اسلام و ريشه هاي تاريخي-مذهبي آن

يكي از مهمترين جريان هاي فكري و اجتماعي در تاريخ اسلام، جريان تصوّف و صوفي گري است. نحوه‌ي پيدايش؛ و اينكه اين جريان فكري آيا داراي مباني فكري اصيل بوده كه مورد تاييد مباني نظري و انديشه هاي ديني و سياسي اسلام باشد ،از جمله مسايلي است كه پيوسته مورد بحث و نظر بوده و هست. اهل تصوّف تاريخ خود را به صدر اسلام برمي گردانند و باورهاي خود را برگرفته از تعاليم نبوي مي دانند و در مقابل تاريخ شناسان با بررسي شواهد و قراين تاريخي پيدايش آنرا چندين قرن پس از ظهور اسلام مي-دانند. در واقع مي توان گفت منابع مهم خارجي تصوف عبارت است از ديانت مسيحي و اعمال رهبانان و افكار هندي و ايراني و بودايي كه مخصوصاً از جنبه? رياضت و ترك دنيا موثر بوده اند بعد چيزي كه تصوف را به شكل فلسفه در آورد يعني به شكل بحث و طريقه? مخصوصي در آورد كه وارد حل و بحث مسيله? خلقت شد و از خالق تا مخلوق را مورد صحبت قرار داد بدون شك تا مقداري زيادي فلسفه? يونان مخصوصاً نو افلاطوني بوده است اين نوشتار در پي آن است تا با بررسي گرايش ها و فضاي فكري حاكم بر جامعه‌ي اسلامي در قرون اوّليه‌ي هجري، خاستگاه و عوامل موثّر در پيدايش تصوّف را مورد تحقيق قرار دهد.