نقد صرفي نحوي ده ترجمه معاصر قرآن

ارتباط معنايي و دستوري زبان فارسي و عربي مي تواند در ترجمه ي قرآن نقش بسيار مفيد و ارزنده اي داشته باشد. اين مقاله، سعي كرده تا با دقت بيشتر در قوانين دستور زبان عربي و تطبيق آن با مفاهيم فارسي، به بررسي ده ترجمه معاصر قرآن كه هم اكنون در دسترس اكثر افراد مي باشد بپردازد. با اين دقت مي توان بهتر به اين امر دست يافت كه كداميك از اين مترجمين صرفا ترجمه تحت اللفظي داشته يا اينكه آزاد يا برابر ترجمه نموده اند. نقاط ضعف و قوت اين ترجمه ها نيز از اين ديدگاه بهتر جلوه مي كند. استفاده از الفاظ بيشتر براي تكميل معاني و نيز به كاربردن قرايت هاي ديگر قرآن در ترجمه كاملا واضح مي شود. حاصل اين جستجو دقت هر چه بيشتر ما را در راستاي فهميدن و فهماندن مطالب قرآني براي درك بهتر مفاهيم و ترجمه ي آن و در نهايت فهماندن و القا بهتر اين مفاهيم به خواننده مي باشد.